- Szczypce półokrągłe
- Ekstraktor zepsutych żarówek
- Plandeka
- Okulary ochronne
- Rękawiczki ochronne
Zapewne znacie mnie z telewizji, gdzie przez prawie 30 lat prowadziłem różne programy—Ten stary dom, Znowu dom Boba Vili, Bob Vila, oraz Przywróć Amerykę z Bobem Vila. (Możesz teraz oglądać moje pełne odcinki telewizyjne online!) Ale spędziłem swoją karierę, pomagając ludziom ulepszać ich domy i poprawiać ich życie. Zanim zacząłem pracować w telewizji, założyłem własną firmę zajmującą się przebudową i projektowaniem mieszkań. Jeszcze wcześniej służyłem jako wolontariusz Korpusu Pokoju, budując domy i wspólnoty w Panamie. O budowaniu domów dowiedziałem się z pierwszej ręki od mojego ojca, który własnoręcznie zbudował nasz dom rodzinny. Napisałem 12 książek o przebudowie domu, kupowaniu wymarzonego domu i odwiedzaniu historycznych domów w całej Ameryce. Można śmiało powiedzieć, że budynki, zwłaszcza domy, są dziełem mojego życia. Przez lata wspierałem również wiele spraw zajmujących się konserwacją mieszkań i architektury. Byłem aktywnie zaangażowany w Habitat for Humanity i pomogłem im błyskawicznie zbudować dom w Yonkers w stanie Nowy Jork, który pokazaliśmy w telewizji. Przez lata współpracowałam z National Alliance to End Homelessness, wspierając pracę wielu organizacji na terenie całego kraju. W ciągu ostatnich kilku lat pomagałem w renowacji domu i kolekcji Ernesta Hemingwaya w Finca Vigía niedaleko Hawany na Kubie. Miejsce to było jego domem od 1939 r. aż do śmierci i pozostawił je Kubańczykom, aby działały jako muzeum. Ten projekt pozwolił mi kilkakrotnie odwiedzić ojczyznę moich rodziców. Teraz pasjonuje mnie ta strona internetowa i możliwość dzielenia się z wami moimi projektami, odkryciami, wskazówkami, radami i doświadczeniami. Zawsze wierzyłem, że odrobina słuszności potu może sprawić, że dom stanie się domem, i to jest dokładnie to, co moja strona internetowa pomaga właścicielom domów. Możesz połączyć się ze mną na mojej stronie i na
Świergot. Nie mogę się doczekać rozmowy i poznania Ciebie.Zdjęcie: amazon.com
Trudno pobić naturalne piękno drewna; ma głębię, blask i zainteresowanie, którym może dorównać niewiele materiałów stworzonych przez człowieka. Niezaklejone drewno jest podatne na uszkodzenia spowodowane wilgocią, wysoką temperaturą i intensywnym użytkowaniem. Aby temu zapobiec, większość projektów związanych z obróbką drewna — od świeżo wyremontowanych podłóg po ręcznie wykonane ławki — kończy się ochronną warstwą wierzchnią, niezależnie od tego, czy drewno jest surowe, malowane czy bejcowane.
Dwa takie uszczelniacze do drewna popularne wśród profesjonalnych stolarzy to poliakryl i poliuretan. Ale ich podobne nazwy, cele i zastosowania mogą zmylić wielu początkujących majsterkowiczów, którzy udają się do sklepu ze sprzętem i widzą je obok siebie, czasem nawet produkowane przez tego samego producenta. Który – jeśli któryś z nich – jest najlepszy do uszczelniania mebli? Czy wpłynie to na kolor drewna? A co jest łatwiejsze do zastosowania?
Poniżej przedstawiliśmy największe różnice między dwoma wykończeniami drewna i inne istotne kwestie, które pomogą Ci w podjęciu szybkiej i łatwej decyzji o wyborze poliakrylu w porównaniu z. poliuretan bez spowalniania projektu.
Tak, nie jest tak cięty i suchy jak olej – kontra. uszczelniacze na bazie wody. W rzeczywistości majsterkowicze mają jeszcze więcej możliwości: konsumenci rzeczywiście znajdą zarówno odmiany wodne, jak i olejowe poliuretanu na półkach centrum majsterkowania, oprócz poliakrylu stricte wodnego uszczelniacze.
Zdjęcie: istockphoto.com
Zarówno poliuretan, jak i poliakryl są dostępne w wersji satynowej, z połyskiem i na wysoki połysk, dzięki czemu możesz cieszyć się takim połyskiem, jak chcesz, aby podkreślić charakter i kunszt drewna. Zwróć jednak uwagę na następujące różnice:
Niezależnie od tego, czy używasz poliuretanu, czy poliakrylu, z pewnością uzyskasz trwałe, twarde wykończenie, które ochroni Twoje drewniane meble lub podłogę przed łagodnym lub umiarkowanym nadużyciem. Ale jeśli ty naprawdę potrzebujesz uszczelniacza, który poradzi sobie z mocniejszymi materiałami – takimi jak codzienne, intensywne użytkowanie lub duży ruch pieszy – poliuretan na bazie oleju to najlepszy wybór. A jeśli gotowy element będzie regularnie narażony na działanie wysokich temperatur lub wilgoci, poliuretan na bazie oleju jest zdecydowanie lepszy.
Zdjęcie: istockphoto.com
Masz do wyboru natrysk lub pędzlem na poliuretanie i poliakrylu. Uważaj jednak na wyzwanie, które wiąże się z bardziej płynną konsystencją poliakrylu; musisz nałożyć cienką warstwę i uważać na kapanie, a następnie odczekać zalecany czas schnięcia, aby nie uzyskać lepkiego wykończenia. Dodatkowo, ponieważ poliakryl schnie bardzo szybko w dotyku, trudniej jest uzyskać równomierne wykończenie na dużej powierzchni.
Podczas gdy oba poliuretan a poliakryl można nakładać na farby i wykończenia na bazie wody lub oleju, może się okazać, że poliakryl nie schnie szybko na matowej farbie lateksowej z powodu dodatków w farbie.
Poliuretan jest bardzo łatwopalny, gdy jest mokry, dlatego wymaga starannego przechowywania, aby zapobiec pożarowi. Jak wspomniano wcześniej, ma również wysoką liczbę LZO, które mogą podrażniać płuca, co oznacza, że będziesz musiał nosić ochrona dróg oddechowych podczas jej stosowania (chociaż poliuretan na bazie wody jest znacznie słabszy niż na bazie oleju) wersja). Natomiast poliakryl nie ma silnego zapachu i nie jest tak toksyczny jak poliuretan, więc nie musisz zakładać odzieży ochronnej, aby go zastosować.
W rzeczywistości poliakryl i poliuretan nadają się do wielu takich samych projektów, w tym biurek, stolików bocznych, ramek do zdjęć i komód. Jeśli potrzebujesz rozstrzygnięcia remisów, zadaj sobie następujące pytania przy podejmowaniu decyzji, którego z nich użyć:
Zdjęcie: istockphoto.com
Ograniczanie erozji gleby, przekształcanie stromych zboczy w tarasowe tła, tworzenie centralnych punktów w krajobrazie — mury oporowe służą wielu celom. Rzeczywiście, są to jedne z najczęstszych sposobów rozwiązywania problemów spowodowanych przez tereny pagórkowate! Dobrze zbudowany mury oporowe przekształcić nieużyteczne pochyłości w użyteczną przestrzeń zewnętrzną dla ogrodu.
Jednak pomimo prostego wyglądu ściany te wymagają sporego planowania – czasami profesjonalnej inżynierii – aby zachować swój kształt. Gleba jest ciężka, zwłaszcza gdy nasiąka wodą po niedawnej burzy, więc podstawowa ściana oporowa (wysokość czterech stóp i długość 15 stóp) potencjalnie musi wytrzymać do 20 ton nacisku gleby. Z każdą kolejną stopą wysokości nacisk gruntu znacznie wzrasta. Źle oblicz swoje plany budowy, a możesz skończyć ze słabą ścianą, która grozi wybrzuszeniem lub, co gorsza, całkowitym zawaleniem. Właśnie z tego powodu ściany oporowe wyższe niż cztery stopy powinny być zaprojektowane i wykonane przez profesjonalistów.
Jednak krótsze mury oporowe mogą zbudować entuzjastyczni majsterkowicze, wyposażeni w podstawową wiedzę budowlaną. Czy to brzmi jak ty? Jeśli chcesz ubrudzić sobie ręce i uatrakcyjnić krajobraz murem oporowym, niniejsze wytyczne dotyczące budowy muru oporowego pomogą Ci dobrze zacząć.
Wpływ muru oporowego na naturalny przepływ wody może mieć wpływ na sąsiadów, dlatego niektóre społeczności wymagają od właścicieli domów uzyskania pozwolenia przed rozpoczęciem budowy. Być może będziesz musiał przedstawić plany swojej ściany i zaplanować inspekcję nieruchomości, aby upewnić się, że budowa ściany oporowej nie spowoduje problemów z drenażem.
Kiedy już przy tym jesteś, zadzwoń do DigSafe (811), ogólnokrajowej usługi, która powiadomi lokalne firmy użyteczności publicznej, że planujesz kopać. Mogą one określić, czy ich zakopane linie będą przeszkadzać i oznaczyć ich dokładną lokalizację.
Zdjęcie: istockphoto.com
Ściany oporowe można budować przy użyciu różnych materiałów, od wylanego betonu i dużych belek po naturalne kamienie, a nawet cegły. Do celów DIY wybierz produkowane bloki, które są zaprojektowane specjalnie do budowy murów oporowych; kołnierz blokujący wzdłuż dolnej krawędzi zapewnia bezpieczne mocowanie między rzędami. Te bloki (dostępne w odcieniach szarości i ziemi w gładkich lub teksturowanych powierzchniach, takich jak te w The Home Depot) można znaleźć praktycznie w każdym sklepie dla majsterkowiczów, a także w wielu centrach ogrodniczych.
Twój mur oporowy będzie tylko tak mocny, jak jego system nośny. W przypadku ściany oporowej złożonej z bloków, która nie jest wyższa niż cztery stopy, wykop wypełniony trzema calami pokruszonej skały pomoże zapobiec przesuwaniu się i osiadaniu ściany. Dokładna głębokość wykopu zależy od proponowanej wysokości ściany, ale postępuj zgodnie z praktyczną zasadą: wykop wykop tak, aby stanowił jedną ósmą ściany plus trzy cale. Na przykład, jeśli chcesz, aby ukończona wysokość ściany oporowej miała trzy stopy (36 cali), musisz wykopać rów o osiem cali głębokie, aby pomieścić trzy cale pokruszonej skały i około pięciu cali (lub jedną ósmą widocznej ściany oporowej), aby rozpocząć ścianę poniżej stopień.
Zdjęcie: istockphoto.com
Pierwsza warstwa (lub rząd bloków) stanowi scenę dla reszty ściany, dlatego ważne jest, aby była idealnie wypoziomowana. Jeśli tak nie jest, kolejne rzędy również nie będą wypoziomowane, co spowoduje powstanie ściany oporowej, która jest przekrzywiona i nieatrakcyjna. Użyj czterech stóp poziom stolarski aby upewnić się, że warstwa żwiru poniżej pierwszego rzędu bloków jest równa przed rozpoczęciem układania bloków. Wszelkie rozbieżności będą widoczne wyżej w ścianie.
Ściana, która opiera się o glebę, którą utrzymuje, jest mniej podatna na wypchnięcie na zewnątrz przez ciśnienie gleby niż zwykła stara pionowa ściana. Zaprojektuj i zbuduj swoją ścianę oporową z nachyleniem z minimalną szybkością jednego cala na każdą stopę wzrostu (wysokość). Na szczęście praca z blokami ścian oporowych sprawia, że osiągnięcie tej konstrukcji „cofniętej” jest niezwykle łatwe! Kołnierz blokujący na dolnej krawędzi każdego klocka prowadzi go do zatrzaśnięcia nieco za dolnym klockiem, zapobiegając wypchnięciu górnych bloków na zewnątrz.
Wody gruntowe są naturalnym wrogiem murów oporowych. Gdy nasyca gleby gliniaste, pęcznieją i wywierają nadmierny nacisk na tylną stronę ściany. Aby uniknąć niepowodzenia, podczas budowy muru oporowego należy zadbać o drenaż. Zasypanie przestrzeni za blokami kruszonym kamieniem, a następnie zamontowanie elastycznej rynny perforowanej (dostępne w Home Depot), zwana również „płytką drenażową”, u podstawy ściany może stworzyć niezbędną drogę ucieczki dla wód gruntowych. Perforowana rura będzie odprowadzać wodę gruntową do każdego końca ściany, skąd może nieszkodliwie odpływać. Końce rynny powinny następnie wyjść na każdym końcu ściany i możesz je przykryć kruszonym kamieniem, aby zakamuflować ich wygląd.
ZWIĄZANE Z: 10 najlepszych rzeczy, które możesz zrobić dla swojej gleby
Po umieszczeniu rynny należy zasypać resztę przestrzeni za blokami albo piasek, albo żwirek z groszku – albo pozwoli wodzie przefiltrować się do rury odpływowej u podstawy Ściana. Aby uzyskać najlepsze wyniki, po ułożeniu każdego rzędu bloczków zasyp kilka centymetrów materiału i użyj ubijaka ręcznego do zagęszczenia materiału. Ubijając zasypkę co około sześć cali, zapewnisz jej ciasne upakowanie, co zapewni dodatkowe wsparcie przed naciskiem gleby za ścianą.
Zdjęcie: istockphoto.com
Podczas gdy ściany oporowe wyższe niż cztery stopy powinny być projektowane przez profesjonalistów, możesz być w stanie zrób to sam rozwiązanie dla wysokiego zbocza, tworząc dwie lub więcej krótszych „poziomowych” ścian oporowych w przeciwieństwie do jednej wysokiej Ściana. Seria krótkich ścian nadaje wizualną teksturę, a każda pojedyncza ściana utrzyma mniejszy ciężar gleby, dzięki czemu jest mniej podatna na awarie. Budując wielopoziomowy zestaw ścian oporowych, umieść wyższą ścianę za niższą ścianą w odległości dwukrotnie większej niż wysokość dolnej ściany. Na przykład, jeśli niższa ściana ma trzy stopy wysokości, wyższa ściana powinna być cofnięta co najmniej sześć stóp od niższej. Dzięki temu wyższy z nich nie wywiera nacisku na niższy.
Zdjęcie: istockphoto.com
P: Moja żona chce powiesić tapetę w naszej łazience Jack-and-Jill. Na ściany przydałoby się trochę cukierków do oczu, ale jak dobrze utrzyma się tapeta w wannie?
A: Biorąc pod uwagę ściany, które łazienki czerpią z wody i pary, twardsze materiały, takie jak szkło lub marmurowe płytki, są bardziej trwałym wyborem niż tradycyjne tapety na bazie celulozy. A tapeta również zaprasza potencjalny problem zdrowotny, powinna powstać pleśń za ładną powierzchnią. Ale tapeta ma swoje zalety - i może być opłacalna, jeśli jesteś przygotowany na obejście jej wad. Zapoznaj się z zaletami i wadami tapetowania wanny, abyś mógł zdecydować, czy ten pomysł na dekor jest dla Ciebie odpowiedni.
Zdjęcie: istockphoto.com
Tradycyjna tapeta na bazie celulozy nie jest przeznaczona do odpierania kropel wody i pary regularnie wyrzucanej z wanny i/lub prysznica. Wilgoć i wilgoć mogą przenikać, osłabiając pastę wiążącą materiał ze ścianą. Gdy klej zaczyna zawodzić, każda tapeta w łazience zwykle zaczyna zwijać się ze szwów między kawałkami lub górną krawędzią listew przypodłogowych — i to musi być kontynuowane w większych pokosach, aż do jedynego lekarstwo jest częściowa lub pełna wymiana tapety.
Większość właścicieli domów zmierzy się z pęknięta rura, przepełniona toaleta lub uszkodzony kran w pewnym momencie, a jeśli rozlana tapeta w łazience się zepsuje, może pozostawić plamę wody – zwykle w postaci szarego pierścienia lub plamy. Jeśli woda przedostanie się do drewnianej ściany fundamentowej, garbniki (pigmentowane związki) zawarte w drewnie mogą wypłukać i przenieść się na tapetę w postaci żółtej lub brązowej plamy.
Wilgotne i ciemne otoczenie za mokrą tapetą łazienkową jest idealny do wzrostu pleśni. Niektóre pleśnie powszechnie występujące za tapetami, takie jak Aureobasidium, mogą powodować podrażnienia skóry lub infekcje, podczas gdy pleśnie toksyczne, takie jak Fusarium, mogą powodować ropnie, a nawet infekcje kości. Najgorsze jest to, że zwykle nie zobaczysz pleśni, dopóki nie oderwiesz tapety, więc pleśń może po cichu rozprzestrzenić się w pełnej kolonii bez Twojej wiedzy. W tym momencie tapeta musiałaby zostać usunięta i zgodnie z zaleceniami Amerykańska Agencja Ochrony Środowiska, należy skonsultować się ze specjalistą od usuwania pleśni, aby rozwiązać problem, jeśli obszar wzrostu pleśni przekracza 10 stóp kwadratowych.
Uwaga: możliwość rozwoju pleśni jest powodem, dla którego należy unikać instalowania tapet w łazienkach, jeśli w domu rośnie wilgoć (spowodowana przez wody gruntowe poruszanie się przez mury i ściany) lub przenikanie wilgoci (spowodowane przez wodę przeciekającą przez ściany z powodu pęknięć lub innych problemów konstrukcyjnych) warunki. Rozkładające się listwy przypodłogowe i plamy z wody, które wznoszą się do trzech stóp nad listwą przypodłogową, są znakami ostrzegawczymi wilgoci podciągającej, natomiast uporczywe plamy wilgoci na ścianach wskazują na przenikanie wilgoci.
To czasochłonne, aby szablon podstawowy wzór na ścianie za pomocą farby lub teksturowanie ściany za pomocą mieszanki płyt kartonowo-gipsowych, a jakość rezultatów będzie zależeć od Twojej finezji w posługiwaniu się pędzlem lub kielnią. Tapeta jest jednak dostępna w nadrukowanym spektrum żywych kolorów, ciekawych wzorów i bogatych tekstur, a majsterkowicze uznają to za stosunkowo proste powiesić wzorzystą lub teksturowaną tapetę.
Zdjęcie: istockphoto.com
Płytka granitowa kosztuje od 3,50 do 7 USD za stopę kwadratową, płytka marmurowa kosztuje od 5 do 50 USD za stopę kwadratową, a mozaika szklana kosztuje od 6 do 30 USD za stopę kwadratową. Jeśli te luksusowe materiały nie mieszczą się w Twoim budżecie, tapety zaprojektowane tak, aby wyglądały jak one – co zaczyna się od 0,58 USD za metr kwadratowy i jest sprzedawany w różnych kolorach — jest pomysłowy, niedrogi alternatywny.
ZWIĄZANE Z: 12 zdjęć, które dowodzą, że tapeta wciąż zachwyca
Chociaż nie jest to idealne, tapeta w łazience jest nadal możliwa, zwłaszcza jeśli jest zainstalowana w półwannie z tylko umywalka i toaleta lub w pełnej łazience jako pojedyncza ściana akcentująca tak daleko od wanny lub prysznica jak możliwy. Jeśli nadal chcesz montować tapetę w łazience, skorzystaj z tych wskazówek, aby dłużej wyglądać świetnie:
Zdjęcie: istockphoto.com
Wiadomo, że żarówki żarowe czasami pękają w swoich oprawach – a kiedy to robią, wyciągnięcie gwintowanej podstawy żarówki z gniazda jest zarówno trudne, jak i niebezpieczne. Kawałki potłuczonego szkła i ryzyko porażenia prądem powinny skłonić każdego do zastanowienia się przed próbą wyjęcia resztek żarówki. Na szczęście istnieje kilka strategii, jak usunąć zepsutą żarówkę bez użycia rąk i prawdopodobnie będziesz mieć co najmniej jedno z tych trzech narzędzi pod ręką: para szczypiec, surowy ziemniak lub sprzedawana w handlu złamana żarówka ekstraktor.
Po pierwsze, po pierwsze: odłącz prąd, aby uniknąć porażenia prądem. Aby uzyskać lampę, po prostu odłącz ją. W przypadku oświetlenia przewodowego wyłącz przełącznik światła i odłącz prąd do pokoju przy wyłączniku lub skrzynce bezpieczników. Rozsądnie jest przykryć podłogę plandeką, aby złapać wszelkie nieuczciwe szkło (jeśli nie, pamiętaj, aby później dokładnie odkurzyć obszar, na wszelki wypadek). I pamiętaj, aby przed rozpoczęciem pracy założyć okulary ochronne i rękawice ochronne.
Chociaż to jest kuszące do recyklingu szklane żarówki żarowe po odzyskaniu ich podstaw, nie jest to zalecane. Nie są warte zachodu jako kandydaci do recyklingu, ponieważ zawierają drobne włókna druciane i kawałki metalu zbyt trudne do oddzielenia od szkła. I w przeciwieństwie do innych rodzaje żarówek, takie jak świetlówki kompaktowe, żarówki żarowe nie zawierają niebezpiecznych toksyn, takich jak rtęć, które należy ostrożnie utylizować i poddawać recyklingowi. Więc śmiało wrzuć je do kosza (należy tylko dobrze je owinąć, aby szkło nie przebiło torby, co mogłoby zranić każdego, kto marzy ze śmieciami).
Zdjęcie: istockphoto.com
Ta metoda jest prosta, ale postępuj powoli i ostrożnie, aby nie uszkodzić oprawa światła. Chwyć parę szczypiec igłowych z przybornika i ostrożnie chwyć metalową krawędź podstawy żarówki; zegnij go lekko do wewnątrz, jeśli to konieczne, aby uzyskać lepszy chwyt. Trzymając szczypce mocno zatrzaśnięte na pękniętej żarówce, spróbuj delikatnie ją odkręcić. Jeśli nie ruszy się od razu, powtórz proces zginania metalu podstawy do wewnątrz w kilku kolejnych miejscach, aż zacznie się ruszać lub podstawa całkowicie się rozpadnie. Następnie usuń wszelkie pozostałe resztki i wyrzuć je wraz z żarówką w śmieciach.
Zdjęcie: istockphoto.com
Pamiętaj o tym eksperymencie w szkole podstawowej, kiedy nauczyciel zasilał a żarówka używając ziemniaka? Okazuje się, że ziemniaki mogą zrobić nawet więcej dla żarówek niż tylko dostarczać energię elektryczną. Za ich pomocą można bezpiecznie wyjąć złamaną końcówkę żarówki z oprawki.
Istnieją dwa sposoby wypróbowania tej metody. Najpierw pokrój średniej wielkości surowego ziemniaka na pół, krótkimi drogami. Osusz nadmiar wilgoci ręcznikiem papierowym, a następnie mocno dociśnij odcięty koniec ziemniaka do podstawy, tak głęboko, jak to możliwe – szklankę wspornik żarnika na podstawie żarówki i wszelkie potłuczone kawałki szkła wystające z podstawy powinny przeciąć ziemniaka i połączyć je ze sobą razem. Obracaj ziemniaka w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, aż podstawa lampy zacznie się odkręcać. Usuń zepsutą podstawę żarówki, wyrzuć ziemniaka i żarówkę, a następnie osusz każdą część oprawy, która może być mokra.
Jeśli ta próba się nie powiedzie, możesz potrzebować ciaśniejszego dopasowania. Wytnij okrągły koniec drugiej połowy ziemniaka w cylinder, aby ściśle przylegał do gniazda (nie wystawał na gwint śruby, jak pozwala na to poprzednia metoda). Wciśnij go mocno w podstawę lampy, aż zostanie bezpiecznie przymocowany, i przekręć ziemniaka w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, aż obróci podstawę razem z nim.
Zdjęcie: istockphoto.com
Być może masz już pod ręką komercyjny ekstraktor do żarówek lub zdecydujesz, że nadszedł czas, aby go kupić. Dostępne za około 10 USD w centrach majsterkowania i dobrze zaokrąglonych sklepach internetowych (patrz to dobrze ocenione narzędzie firmy Bayco na Amazonka), narzędzia te są zwykle przeznaczone do wyciągania zarówno standardowych, jak i mniejszych żarówek. Mają gumowe końcówki, które po prostu wsuwasz w podstawę żarówki, podobnie jak w przypadku innych metod, i obracasz w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Jeśli masz wybór w sklepie lub w Internecie, rozważ wybór takiej z bazą, która umożliwia przykręcony do dłuższego, gwintowanego drążka — w ten sposób możesz użyć go ponownie, jeśli musisz go usunąć trudny do osiągnięcia światła górne w przyszłości.
Zdjęcie: istockphoto.com
Pozornie niekończący się cykl letniego utrzymania ogródka często motywuje właścicieli domów do myślenia o zakupie nową kosiarkę, która sprawi, że praca będzie szybsza i łatwiejsza, a może nawet bardziej ekologiczna dla planeta. Wydaje się, że kosiarka akumulatorowa spełnia wszystkie te kryteria, a przy dzisiejszym rosnącym wyborze kosiarek akumulatorowych sensowne jest tylko to, aby konsumenci byli ich ciekawi.
Kiedy kosiarki akumulatorowe po raz pierwszy pojawiły się na rynku, zrobiły niezły plusk — bez przewodów, bez gazu, bez potu! Jednak mimo tego, że w ostatnich sezonach opcje baterii zajęły pewien udział w rynku, zasilane gazem kosiarki są nadal niezawodnymi, popularnymi maszynami — a wiele modeli doczekało się kluczowych ulepszeń, które sprawiają, że koszenie łatwiej. Dlaczego to jest takie? Cóż, czas pracy baterii pozostaje dużym problemem: gdy na jednym ładowaniu uzyskasz maksymalnie od 30 do 60 minut, ryzykujesz, że będziesz musiał przerwać pracę w środku koszenia – a bateria potrzebuje około godziny ładować.
Ponadto w ciągu ostatnich pięciu lat kosiarki zasilane gazem przeszły znaczące ulepszenia technologiczne, które uczyniły je jeszcze bardziej atrakcyjnymi. Popularne poglądy na temat „staromodnych” kosiarek gazowych i „nowomodnych” kosiarek akumulatorowych nie mają już zastosowania. Tak więc, aby pomóc Ci wybrać najlepszą kosiarkę do Twojego trawnika, oddzielmy tutaj prawdę od szumu.
To zasada (zielonego) kciuka: im lepsze cięcie, tym zdrowsza trawa. Najnowsze kosiarki gazowe zapewniają lepszą jakość cięcia, częściowo dzięki konstrukcji ostrzy. Jednak, aby zmaksymalizować żywotność baterii, niektóre modele zasilane bateryjnie zmieniają długość i podnoszenie ostrzy, co może mieć wpływ na jakość cięcia.
Kolejna uwaga: kosiarki gazowe tracą niewiele lub wcale nie tracą mocy podczas cięcia długiej, gęstej trawy lub wilgotnej trawy, podczas gdy koszenie twardszej murawy kosiarką zasilaną akumulatorem może obniżyć wydajność (nie wspominając o czasie pracy na akumulatorze) cierpieć.
Kosiarki akumulatorowe kosztują średnio około 50 USD więcej niż ich odpowiedniki zasilane gazem. Następnie, oczywiście, w celu dokładniejszego porównania kosztów, należy wziąć pod uwagę cechy maszyny, koszty paliwa w przypadku kosiarek gazowych oraz ceny akumulatorów zamiennych do kosiarek zasilanych akumulatorem. Na przykład samobieżna kosiarka gazowa może kosztować nawet 269 USD w porównaniu do samobieżnej kosiarki akumulatorowej za 499 USD.
Ale obliczenia nie mogą się na tym skończyć — musisz również uwzględnić oczekiwaną długość życia każdej kosiarki. Kosiarki gazowe są trwalsze; po prostu trwają dłużej. Jeśli chodzi o żywotność silnika, kosiarka gazowa będzie działać przez 10 lat lub dłużej, podczas gdy kosiarka zasilana akumulatorem będzie wymagała wymiany średnio po około pięciu latach. Co więcej, wraz ze starzeniem się akumulatora jego czas pracy zmniejsza się nawet o 6 procent rocznie (a czasami nawet więcej, w zależności od rozmiaru akumulatora, wielkości stoczni, średniego rocznego użytkowania, warunków na placu i składowanie).
Zdjęcie: briggsandstratton.com
Kiedyś ci z nas, którzy chcieli uzyskać moc i jakość cięcia kosiarki gazowej, musieli pogodzić się z niechlujną i czasochłonną wymianą oleju. Już nie, dzięki najnowszym innowacjom, takim jak Technologia Po prostu Sprawdź i Dodaj™ dostępne w nowych silnikach Briggs & Stratton. Ta funkcja pozwala po prostu sprawdzić poziom oleju i uzupełnić go w razie potrzeby — nigdy nie jest konieczna wymiana oleju!
Zdjęcie: briggsandstratton.com
Właściciele domów mogą być zainteresowani kosiarką akumulatorową ze względu na jej szybkie uruchamianie i łatwe przechowywanie. Kosiarki akumulatorowe uruchamia się przez włożenie klucza i naciśnięcie przycisku lub pociągnięcie dźwigni, a wiele modeli jest również składanych, dzięki czemu nie zajmują dużo miejsca. Ale zanim wyruszysz i kupisz kosiarkę zasilaną akumulatorem, wiedz, że w przypadku nowszych kosiarek gazowych niezgrabny rozruch i nieporęczne przechowywanie to już przeszłość. Na przykład nie ma potrzeby ciągnąć za sznurek kosiarki gazowe wyposażone w przycisk start. A niektóre kosiarki gazowe oferują składana funkcja co pozwala przechowywać maszynę w pozycji pionowej na małych przestrzeniach, bez ryzyka wycieku paliwa lub oleju. Dosłownie kosisz i chowasz.
To prawda, że kosiarki akumulatorowe nie emitują żadnych zanieczyszczeń, ale pamiętaj: ładowanie akumulatorów wykorzystuje energię elektryczną, która może pochodzić z elektrowni węglowych. Dodatkowo pojawia się dylemat konieczności pozbycia się baterii po jej śmierci. Konsumenci dbający o ekologię powinni również mieć świadomość, że dzisiejsze kosiarki gazowe są znacznie czystsze pod względem emisji niż modele sprzedawane zaledwie 10 lat temu. W rzeczywistości, zgodnie z normami emisji, są od 35 do 75 procent czystsze, w zależności od modelu i wieku maszyny. A ponieważ zanieczyszczenie hałasem jest również problemem, wiedz, że silniki gazowe również przeszły długą drogę w tym dziale. Kosiarki napędzane silnikami Briggs & Stratton z Cicha technologia zasilania, na przykład, są do 50 procent ciszej niż standardowe modele gazowe.
Jest dla mnie jaśniejsze niż kiedykolwiek, dlaczego kosiarki zasilane gazem tak długo dominowały na rynku. Aby dowiedzieć się więcej o najnowszych innowacjach dostępnych w nowoczesnych, wysokowydajnych kosiarkach gazowych, odwiedź www.betterwithbriggs.com.
Ta treść została udostępniona przez firmę Briggs & Stratton. Jego fakty i opinie są zgodne z BobVila.com.
Zdjęcie: istockphoto.com
P: Właśnie kupiliśmy nowy dom i bardzo nam się podoba, ale podjazd ma kilka pęknięć i bardzo chciałbym je naprawić. Czy naprawa pękniętego podjazdu to praca zrób to sam, czy będę musiał zatrudnić wykonawcę?
A: Chociaż beton jest z pewnością jednym z najtrwalszych materiałów budowlanych, z czasem może się w nim pojawiać pękanie i inne problemy. W większości przypadków naprawa pęknięć podjazdu to stosunkowo prosty projekt „zrób to sam”. Aby dowiedzieć się, jak postępować, najpierw zidentyfikuj rodzaj pęknięcia, z którym masz do czynienia i ustal, co go spowodowało, a następnie skorzystaj z poniższych porad ekspertów od betonu z Quikrete.
Bardzo drobne pęknięcia na powierzchni, czasami nazywane „pęknięciami”, wskazują, że powierzchnia betonu wysychała zbyt szybko podczas wylewania. Choć nieestetyczne, pęknięcia w betonowym podjeździe nie wskazują na problemy konstrukcyjne. Dopóki reszta podjazdu jest w dobrym stanie (bez falowania, zapadania się lub kruszenia), możesz wymienić te drobne pęknięcia z gładką powierzchnią betonu poprzez zastosowanie wysokiej jakości produktu do regeneracji, np. jak Beton Resurfacer firmy Quikrete. Ten produkt na bazie cementu zawiera modyfikatory polimerowe i dodatki, które mają na celu stworzenie trwałego i trwałego połączenia z istniejącym betonem.
Chociaż aplikacja Concrete Resurfacer nie wymaga pomocy profesjonalisty, wymaga dbałości o szczegóły. Istniejący beton należy najpierw dokładnie wyczyścić myjką ciśnieniową o dużej mocy. W zależności od wielkości podjazdu, będziesz chciał nakładać resurfacer za pomocą gumki z długim uchwytem na małe, nadające się do użytku odcinki, pojedynczo. Pomaga to zapewnić, że będziesz w stanie nałożyć produkt, wygładzić go i dodać efekt szczotkowania do powierzchni, zanim wyschnie. Kasy ten film na temat wykańczania płyt od zespołu Quikrete, aby uzyskać pełne instrukcje.
Zdjęcie: istockphoto.com
Małe pęknięcia tu i ówdzie, które są węższe niż ¼ cala, są najprawdopodobniej wynikiem skurczu podczas utwardzania podjazdu. Podobnie jak pęknięcia pajęczyny, te małe pęknięcia nie oznaczają większego problemu i często pojawiają się wkrótce po wylaniu betonu. Pęknięcia tego rodzaju mogą nigdy nie być większe, ale woda może wniknąć do nich, zamarznąć i rozszerzyć, powodując poszerzenie pęknięć, więc dobrym pomysłem jest uszczelnienie ich elastycznym Zaawansowany uszczelniacz do pęknięć z polimerobetonu od Quikrete. Uszczelnienie może zapobiec większym problemom na linii, a konsystencja niespływająca i matowy szary kolor Zaawansowanego polimerobetonu Crack Uszczelniacz wyrównuje powierzchnię i jest teksturowany, aby wtopić się w istniejący podjazd, ukrywając fakt, że kiedykolwiek było pęknięcie.
Elastyczność jest kluczem do dobrego uszczelniacza. Ponieważ beton rozszerza się i kurczy nieznacznie wraz ze zmianami temperatury, uszczelniacz potrzebuje wystarczającej ilości, aby nie oderwać się od krawędzi pęknięcia. Zanim nałożysz uszczelniacz, musisz wykonać trochę prac przygotowawczych, w tym poszerzyć pęknięcie za pomocą młotkiem i dłutem w miejscach, gdzie ma mniej niż ¼ cala szerokości i odgarniając wszelkie kruszące się kawałki gruz. Następnie wypełnienie małych pęknięć jest łatwym projektem DIY, ale aby uzyskać najlepsze wyniki, obserwuj ten film o naprawie pęknięć w betonie zanim zaczniesz.
Zdjęcie: quikrete.com
Ten rodzaj pęknięcia jest zwykle spowodowany przez ciężki pojazd jadący wzdłuż krawędzi podjazdu i wywierający nacisk na zewnętrzną krawędź, najsłabszy punkt. Zwykle ograniczone do małego obszaru, pęknięcia te są dobrymi kandydatami do naprawy za pomocą Cement szybkowiążący Quikrete zmieszane z Wzmacniacz akrylowy. Dokładne oczyszczenie popękanej lub pokruszonej krawędzi, a następnie zmieszanie i nałożenie dwóch produktów, jak pokazano w ten film instruktażowy, możesz przywrócić oryginalny wygląd krawędzi podjazdu. W przypadku wyłamania całych narożników betonowego podjazdu, przy użyciu materiału do naprawy strukturalnej, takiego jak Naprawa konstrukcji modyfikowanych polimerami Quikrete który jest łatwy do wyrzeźbienia i ukształtowania w celu zreformowania krawędzi, to świetny wybór.
Kiedy wylewane są duże płyty betonowe, wykonawca tworzy lub tnie złącza co 8-10 stóp, w celu ograniczenia pęknięć skurczowych powstałych podczas procesu utwardzania lub przez przyszłą płytę ruch. W ten sposób spękania są ukryte głęboko w spoinach, dzięki czemu zachowana jest gładka powierzchnia podjazdu. Tak więc, jeśli zauważysz pęknięcie wzdłuż złącza kontrolnego, nie martw się – to tylko złącze spełniające swoje zadanie.
Niestety, złącze kontrolne może z czasem się rozszerzać i rozdzielać, tworząc lukę, która ujemnie wpływa na ogólny wygląd podjazdu – a sytuacja może się pogorszyć. Pozostawione w spokoju pęknięcie może wypełnić się gruzem, a roślinność może zacząć rosnąć. Możesz zminimalizować wygląd rozdzielonych łączeń kontrolnych i utrzymać maź z dala, wypełniając poszerzone złącza Zaawansowany polimerowy samopoziomujący uszczelniacz Quikrete. Nawet po napełnieniu złącze nadal będzie służyć do ochrony reszty podjazdu przed pękaniem spowodowanym ruchem gruntu. Jeśli złącze ma ½ cala lub więcej, będziesz chciał włożyć piankę Sznur najpierw w szczelinę, aby zapobiec spływaniu i wydostawaniu się uszczelniacza z pęknięcia. Pamiętaj, aby dokładnie wyczyścić pęknięcie przed nałożeniem uszczelniacza, używając standardowego pistoletu do uszczelniania. Dowiedz się, jak w ten film instruktażowy.
To, na co chcesz zwrócić uwagę, to pęknięcia, które są szersze niż jeden cal i są nierówne, co oznacza, że nie znajdują się w złączu sterującym, ale raczej w płaszczyźnie podjazdu. Może to wskazywać na podstawowy problem konstrukcyjny, zwłaszcza jeśli powierzchnia podjazdu jest wyższa po jednej stronie pęknięcia niż po drugiej. Chociaż tego typu problem występuje częściej na starszych podjazdach niż na nowszych, wskazuje to na konieczność wymiany podjazdu, a przynajmniej części z pęknięciami.
Jeśli szkody są rozległe, prawdopodobnie będziesz chciał wezwać profesjonalistę, aby wykonał ciężkie podnoszenie, ale możesz spróbuj samodzielnie wymienić część płyty, jeśli uszkodzenie ogranicza się do małego odcinka podjazdu. Wylewanie płyty betonowej wymaga trochę więcej pracy: będziesz musiał wyłamać uszkodzony beton, skonstruuj formy dla nowej płyty i dodaj podstawową warstwę zagęszczonego żwiru, zanim będziesz mógł wlać nową płyta. Zastanów się nad zatrudnieniem dodatkowych pracowników, ponieważ gdy zaczniesz wylewać beton, będziesz musiał kontynuować, aż cała płyta zostanie wylana. Choć projekt może brzmieć onieśmielająco, ten pomocny film o zalewaniu płyt od Quikrete powie Ci wszystko, co musisz wiedzieć. A jeśli zaczniesz od dobrej jakości mieszanki betonowej, takiej jak Odporna na pękanie mieszanka betonowa Quikrete, zapewnisz, że Twój nowy odcinek podjazdu będzie tak mocny, jak to tylko możliwe i przetrwa próbę czasu.
Ta treść została przekazana przez Quikrete. Jego fakty i opinie są zgodne z BobVila.com.
Zdjęcie: istockphoto.com
Nawet w epoce centralnego powietrza wentylatory sufitowe wciąż mają swoje wzniosłe miejsce. Powitalna bryza, którą zapewniają odparowuje pot i przyczynia się do efekt chłodzenia każdy dom wzywa latem. Jednak po długim użytkowaniu możesz zacząć słyszeć, jak kołysze się z każdym obrotem. Jeśli twój wydaje się niespokojny — dziwnie chwieje się, robi hałas — nie martw się. Hałas chwiejącego się wentylatora sufitowego nie musi zakłócać spokojnego dnia ani zmuszać do wyjścia kup nowy wentylator jeszcze! Poprawka jest już dostępna. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jak szybko zrównoważyć wentylator sufitowy.
Zdjęcie: istockphoto.com
Pozbądź się kurzu, być może najczęstszą przyczyną chwiejnego wentylatora sufitowego. Masz wymówkę — łatwo zapomnieć o spojrzeniu w górę podczas sprzątania — ale zaniedbanie może spowodować duże nagromadzenie. Kurz osadza się nierównomiernie na ostrzach, przez co niektóre z nich są cięższe od innych i wytrącają z równowagi całe przedsięwzięcie. Prawdopodobnie w tym momencie będziesz potrzebować czegoś więcej niż machnięcia miotełką z piór, zwłaszcza jeśli kurz stwardniał. Tak więc, z wyłączonym wentylatorem i całkowicie nieruchomymi ostrzami, wejdź po drabinie i weź wilgotną szmatkę, ręcznik lub poszewka na poduszkę do czyszczenia obie strony każdego ostrza. Następnie osusz świeżą szmatką i zakręć wentylatorem, aby sprawdzić, czy problem został rozwiązany.
Nadal masz dreszcze? Kolejnym najbardziej prawdopodobnym winowajcą jest luźna śruba u podstawy, gdzie ostrza stykają się z kołem zamachowym. Wejdź z powrotem na drabinę i przekręć śrubokrętem każdą śrubę zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Jeśli dokręcisz luźne, być może udało ci się. Zejdź z drabiny i przesuń przełącznik, aby zobaczyć. Jeśli tak, pamiętaj o sprawdzaniu śrub co kilka miesięcy, aby uniknąć powtarzających się problemów. Jeśli nie, przejdź do następnego kroku.
Jeśli ostrza nadal źle się zachowują, ponownie wchodzisz po drabinie, aby sprawdzić ich wyrównanie. Za pomocą linijki lub miarki zmierz dokładnie od sufitu do ostrza w tych samych trzech punktach każdy: blisko koła zamachowego w środku wentylatora, mniej więcej w połowie długości łopatki, a na Wskazówka. Jeśli którakolwiek z liczb nie pasuje, delikatnie wygnij uchwyt ostrza ręcznie w górę lub w dół, aby wyprostować. Uważaj tylko, aby nie wywierać zbyt dużego nacisku — nie chcesz złamać ostrza ani uchwytu.
Stale chwiejny wentylator może mieć ostrze lub uchwyt ostrza, które po prostu nie mają takiej samej wagi jak inne, powodując nierównomierne naciąganie, gdy zaczynają się obracać. Zapoznaj się ze swoim wentylatorem na każdym z jego ustawień, zwracając uwagę, która prędkość powoduje, że najbardziej się trzęsie (wskazówka: zwykle jest najwyższa).
Po ustaleniu ustawienia problemu i ustaleniu teorii, zgodnie z którą łopatka wydaje się zwisać lub w inny sposób jest niezrównoważona, wyłącz wentylator i wyrównaj łopatki wentylatora dodatkowym ciężarem.
Aby to zrobić, możesz użyć zestawu równoważącego wentylator sufitowy lub pensa.
Potrzebujesz małej pomocy?
Może czas zadzwonić do profesjonalisty. Uzyskaj bezpłatne szacunki dotyczące naprawy wentylatorów sufitowych od wykwalifikowanych dostawców usług w Twojej okolicy.
Zestaw kupiony w sklepie (dostępny bezpośrednio u producentów, a także w centrach domowych, takich jak ten zestaw Harbor Breeze w Lowe'a) zazwyczaj kosztuje od 3 do 10 USD i zawiera wszystko, czego potrzebujesz, aby zrównoważyć wentylator sufitowy: kilka cienkich ciężarków o wadze zaledwie ½ grama za sztukę, a także środki do przymocowania ich do łopatek wentylatora.
Postępuj zgodnie z instrukcjami zestawu do wyważania, aby znaleźć chwiejną łopatkę wentylatora; zazwyczaj wiąże się to z przymocowaniem plastikowego klipsa (dołączonego do zestawu) lub tymczasowe przyklejenie jednego z ciężarków do górnej części ostrza, wyśrodkowany wzdłuż tylnej krawędzi.
Podczas gdy zapakowany zestaw zwykle eliminuje kłopoty, nadal możesz zdecydować się na zaoszczędzenie kilku dolców i wypróbować metodę groszową.
Nadal masz do czynienia z frustracją fanów? Ostrza mogły ulec wypaczeniu z powodu wilgoci lub wieku. Zanim pozbędziesz się całego urządzenia, poszukaj zestawu zapasowych ostrzy, które możesz znaleźć za mniej niż 10 USD za sztukę. Następnie usiądź wygodnie i ciesz się wiatrem!
Zdjęcie: istockphoto.com
Być może nie jest zaskoczeniem, że piwnice są bardziej podatne na wchłanianie wody niż jakakolwiek inna część domu, ponieważ znajdują się poniżej poziomu gruntu, tj. znajdują się pod powierzchnią gruntu. Chociaż przepisy odwadniające nie eliminują całkowicie możliwości zalania (tak, niektóre ostatecznie eliminują) zawodzą), są zwykle wykonywane podczas budowy nowego domu, aby zapobiec stojącej wodzie na dół. Budowane starsze domy przed przepisy budowlane, które wymagają odwodnienia piwnic, są jeszcze bardziej narażone na dostanie się wody i przebywający w piwnicy.
A kiedy Twoja piwnica zostanie przeniknięta, utrzymująca się wilgoć może siać spustoszenie na różne sposoby, od uszkodzonych rzeczy po rozwój pleśni.
ZWIĄZANE Z: Jak: wysuszyć mokrą piwnicę
Niezależnie od tego, czy budujesz nowy dom i poznajesz opcje hydroizolacji, czy masz do czynienia z wodą problem w Twoim obecnym miejscu, zdobądź 411 na temat metod odwadniania, które mogą pomóc w zapobieganiu, a nawet usuwaniu wilgoci piwnica.
Zainstalowana wokół zewnętrznego obwodu fundamentu, zewnętrzna płytka drenażowa jest bardzo skutecznym sposobem gromadzenia i odprowadzania wody gruntowej przed może przeniknąć do twojej piwnicy. Po wylano ściany fundamentowe, wykonawca umieści elastyczną perforowaną rurę odpływową na całym obwodzie fundamentu u dołu ściany. Żwir umieszczony wokół i na górze rury filtruje brud. Następnie pod spodem rura zbiera wodę zgromadzoną na dnie ścian fundamentowych i kieruje ją do studnia zbiorcza, z której jest wypompowywana z powrotem na powierzchnię za pomocą pompy ściekowej (omówione szerzej poniżej).
W wielu społecznościach faktycznie wymagana jest instalacja płytki odpływowej. Ale nawet jeśli nie jest to regulowane przez Ciebie, mądrze jest zainstalować go podczas budowy domu.
Wewnętrzne francuskie odpływy są często instalowane, gdy istniejące domy zaczynają mieć problemy z wodą w piwnicy. Ale jeśli mieszkasz w miejscu, w którym pada dużo deszczu, nie zaszkodzi zainstalować go również podczas budowy domu. Podobna do zewnętrznej płytki odpływowej, wewnętrzna Francuski drenaż posiada perforowaną rurę, która doprowadza wodę do zbiornika, skąd można ją wypompować na powierzchnię. Ten rodzaj odpływu znajduje się wzdłuż wewnętrznego obwodu piwnicy i znajduje się poniżej poziomu podłogi. Ponownie, rura musi być otoczona żwirem lub tłuczonym kamieniem, aby zapobiec przedostawaniu się cząstek błota. Potrzebny jest rów o szerokości około 1 stopy i głębokości 1 stopy, aby pomieścić rurę drenażową i żwir. Podczas gdy niektóre odpływy są przykryte kratką, którą można wyjąć w celu późniejszej konserwacji, inne pozostają odkryte, jeśli piwnica jest używana tylko do przechowywania. Kiedy pożądane jest wykończenie piwnicy, ściany są zwykle obramowane po wewnętrznej stronie odpływu, co nieznacznie zmniejsza powierzchnię, ale utrzymuje kanał odpływowy z dala od salonu.
Zdjęcie: istockphoto.com
Odpływy podłogowe najczęściej montuje się podczas pierwotnej budowy, często w obszarze gospodarczym, aby odprowadzić nadmiar wody w piwnicy. Betonowa podłoga wokół odpływu łagodnie opada w jego kierunku, zachęcając do gromadzenia się tam i odpływu wody. Zgodnie z lokalnymi przepisami większość domów budowanych dzisiaj musi mieć odpływy podłogowe, które prowadzą do studzienki zbiorczej, w której pompa ściekowa przenosi wodę na powierzchnię. (Wcześniej domy mogły mieć odpływy podłogowe podłączone do głównego systemu kanalizacyjnego, ale to rzadko już dozwolone ponieważ kanał może cofać się w odpływie podłogowym i równomiernie jeszcze nieprzyjemny problem z powodzią.)
Zdjęcie: istockphoto.com
Jak wcześniej wspomniano, każdy z wymienionych powyżej odpływów piwnicznych kieruje wodę do studzienki zbiorczej, gdzie musi być następnie wypompowana na powierzchnię. Wejść pompa miski olejowej. Chociaż nie jest to efektowne urządzenie, to jest Niezbędny do usuwania wody z wnętrza piwnicy lub wzdłuż ścian zewnętrznych, i może występować w dwóch podstawowych konfiguracjach: podwodnym i na cokole.
Zdjęcie: istockphoto.com
A zatapialna pompa do miski olejowej jest umieszczana w studzience zbiorczej znajdującej się poniżej poziomu podłogi. Większość dołów ma szerokość około dwóch stóp i głębokość półtora stopy, chociaż można zainstalować doły o głębokości do trzech stóp czy wody gruntowe stanowią problem w Twojej okolicy. Mały studzienek zapełni się szybciej, co spowoduje częstsze włączanie pompy, ale głębszy studzienka jest trudniejsza do czyszczenia i konserwacji. Gdy woda w studzience ściekowej osiągnie pewien poziom (zwykle kilka cali), pompa studzienki zaczyna kopać i pompuje wodę rurą lub wężem na powierzchnię podwórka, gdzie spływa naturalnie.
Pompy zatapialne do misek olejowych są mocniejszą z tych dwóch opcji, co odzwierciedla ich cena. Oczekuj, że za samą pompę zapłacisz od 100 do 400 USD (zobacz przykład na Amazon) i kolejne 600 do 1500 dolarów na robociznę, aby go profesjonalnie zainstalować. Koszty te nie odzwierciedlają jednak kosztów budowy nowego systemu odwadniającego.
A cokole pompa ściekowa przyczepia się do słupa i siedzi średnio od czterech do ośmiu cali nad studnią zbiorczą. Pływak – podobnie jak w zbiorniku toaletowym – podnosi się wraz z poziomem wody, a następnie, gdy osiągnie określoną wysokość, uruchamia pompę miski, aby wypchnąć wodę na powierzchnię.
Pompy ściekowe na cokole (zobacz przykład na Amazon) są nieco tańsze niż te podwodne, kosztują od 80 do 200 USD, chociaż profesjonalna instalacja nadal doda kolejne 600 do 1500 USD. Jako mniej wydajna opcja pompy ściekowej możesz chcieć ulepszyć, jeśli masz do czynienia z dużą ilością wody w piwnicy.
Bez względu na to, jaki typ pompy wybierzesz, należy pamiętać, że należy zapewnić podłączenie urządzenia do gniazdka elektrycznego chronionego wyłącznikiem ziemnozwarciowym (GFCI). Długość przewodu waha się od pięciu do 25 stóp. Dłuższe przewody są konieczne, jeśli wylot znajduje się w pewnej odległości od pompy, ponieważ nie zaleca się stosowania przedłużaczy. Wylot GFCI zapewnia, że pompa wyłącza się, aby zapobiec porażeniu prądem, co stanowi ryzyko, jeśli okablowanie pompy jest wadliwe i wycieka prąd do wody. Zawsze dobrze jest wyłączyć zasilanie pompy przed dotknięciem pompy lub wody otaczającej pompę.
Najlepszym sposobem na utrzymanie wody z dala od piwnicy jest zmniejszenie jej ilości. Skorzystaj z tych wskazówek w połączeniu z dowolnym rodzajem odpływu w piwnicy, aby zmniejszyć wilgotność piwnicy.
Zdjęcie: istockphoto.com
Czy naprawa działającej toalety lub wyciek z podstawy, czyszczenie zbiornika, lub wymiany jednostki, której nie da się naprawić, pierwszym krokiem musi być opróżnienie toalety w celu sprawdzenia jej wewnętrznych części i uniknięcia zalania podłogi w łazience.
Na szczęście eliminacja wody zarówno ze zbiornika, jak i miski jest jednym z najłatwiejszych, najmniej brudzących zadań związanych z toaletą, przy użyciu materiałów, które bez wątpienia masz już pod ręką. Poniżej przedstawiliśmy proste instrukcje krok po kroku dotyczące opróżniania toalety wraz z narzędziami, które to ułatwiają.
ZWIĄZANE Z: 5 najczęstszych problemów z toaletą i jak je naprawić
Chroń podłogę w łazience, układając stare ręczniki wokół podstawy toalety. Całkowicie unieś pokrywę deski sedesowej i deskę sedesową w kierunku przedniej części zbiornika toalety, aby chronić je przed potencjalnym rozpryskiem.
Zlokalizuj metalowy zawór odcinający wzdłuż ściany za toaletą, zwykle w pobliżu podstawy zbiornika. Ręcznie przekręć zawór zgodnie z ruchem wskazówek zegara do oporu, aby odciąć dopływ wody do toalety.
Użyj dłoni w rękawiczkach, aby podnieść pokrywę ze zbiornika toalety i delikatnie połóż ją na płaskiej, miękkiej powierzchni, takiej jak dywan na podłodze. (Pokrywy standardowych porcelanowych toalet mogą pęknąć, jeśli zostaną nagle umieszczone na twardej powierzchni.)
Spuść wodę, trzymając wciśniętą dźwignię spłukiwania, aż poziom wody w zbiorniku opróżni się tak bardzo, jak to możliwe. W tym momencie zbiornik będzie albo całkowicie pusty, albo wypełniony mniej niż pół cala wody. Jeśli zbiornik jest pusty, przejdź do kroku 6. Jeśli zbiornik nadal zawiera trochę wody, przejdź do następnego kroku.
Zdjęcie: istockphoto.com
Wchłonąć pozostałą w zbiorniku wodę dużą i chłonną gąbką do czyszczenia. Ściśnij gąbkę nad muszlą klozetową, aby wylać wodę, a następnie odłóż gąbkę na bok.
Napełnij pięciogalonowe wiadro trzema galonami czystej zimnej wody. Najprostszym sposobem napełnienia wiadra jest umieszczenie go w wannie i odkręcenie zimnego kranu. Jeśli masz pół wanny bez wanny, napełnij dzbanek do płukania szamponu lub kubek (nie więcej niż osiem cali wysokości) wodą z umywalki w łazience, a następnie opróżnij jej zawartość do wiadra, powtarzając ten proces, aż wiadro będzie miało około trzech galonów wody.
Wnieś wiadro do toalety. Podnosząc wiadro na wysokość kilku centymetrów nad muszlę klozetową, szybko zacznij wlewać wodę do muszli klozetowej, stopniowo podnosząc wiadro na wysokość jednej stopy nad muszlą klozetową, aż wiadro znajdzie się pusty.
Podczas gdy wlewanie wody do miski wydaje się sprzeczne z intuicją w przypadku opróżniania toalety, podnoszenie wiadra podczas nalewania przyspieszy przepływ wody i zachęci większość pozostałej wody w misce do odprowadzenia do kanalizacji – podobnie jak w przypadku spłukać.
Aby całkowicie osuszyć toaletę, za pomocą dużej gąbki wchłonąć pozostałą w muszli klozetowej wodę. Teraz możesz przystąpić do naprawy lub konserwacji toalety. Kiedy toaleta znów będzie działać, usuń wszystkie ręczniki z podłogi w łazience i przekręć zawór odcinający toalety w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, aby przywrócić dopływ wody do komody.
Zdjęcie: istockphoto.com
P: Przez całe lato w moim domu unosił się tajemniczy, lekko spleśniały zapach, a dziś rano, kiedy włączył się klimatyzator okienny, zauważyłem, że zapach bez wątpienia pochodził z urządzenia. Wiem, że oddychanie powietrzem zawierającym zarodniki pleśni jest niezdrowe, ale wolałbym nie kupować nowego AC, jeśli mogę sam rozwiązać problem. Czy istnieje sposób na usunięcie pleśni z klimatyzatora?
A: Forma czy mają tendencję do wzrostu w klimatyzatorach, które przez jakiś czas nie są używane. Prawdopodobnie przez zimę w urządzeniu rozwinęła się pleśń i nie zauważyłeś tego, dopóki tego lata nie włączyłeś klimatyzatora. I masz rację, że martwisz się problemami zdrowotnymi, które może to spowodować: zarodniki pleśni wytwarzają alergeny, które mogą prowadzić do bólu gardła, bólów głowy i różnych objawów ze strony układu oddechowego. Podczas gdy szanse są pleśnią w twoim klimatyzatorze, nie jest przerażającą czarną pleśnią (Stachybotrys chartarum), o których słyszałeś, wdychanie zarodników pleśni dowolnego rodzaju może spowodować zaburzenia oddychania.
ZWIĄZANE Z: 14 zaskakujących miejsc, w których pleśń chowa się w domu
Pomyślne usunięcie pleśni z klimatyzacji zależy od tego, gdzie się znajduje. Jeśli forma jest dostępna, możesz ją usunąć; ale jeśli rośnie w trudno dostępnym obszarze, prawdopodobnie będziesz musiał wymienić urządzenie. Zapoznaj się z poradami dotyczącymi detektywizacji i czynnościami czyszczenia, których potrzebujesz, aby ponownie wprowadzić do domu czyste, bezpieczne i chłodne powietrze.
Jeśli podejrzewasz, że w Twoim klimatyzatorze jest pleśń, Amerykańska Agencja Ochrony Środowiska zaleca wyłączenie go, aby zarodniki pleśni nie mogły krążyć i zanieczyszczać domu.
Odłącz urządzenie, zdejmij przednią osłonę kratki (większość odłamuje się, ale niektóre są przytrzymywane śrubami), a następnie wyciągnij filtr pod kratką. Chwyć latarkę i sprawdź wnętrze urządzenia pod kątem oznak wzrostu pleśni, które mogą pojawiać się jako smugi lub skupiska brązowych, czarnych lub zielonkawych plam, z których niektóre mogą wydawać się niewyraźne. Pleśń, powszechny rodzaj pleśni, wytwarza szare lub białe plamy. Jeśli znajdziesz tylko kilka śladów pleśni na twardych powierzchniach wewnątrz urządzenia, kontynuować czyszczenie. Jeśli jest wypełniony silnym wzrostem pleśni, na co wskazują osady pleśni i pleśni, które pokrywają jedną trzecią lub więcej powierzchni obudowy i wewnętrznych elementów, prawdopodobnie nadszedł czas, aby wymienić urządzenie (patrz poniżej problemy związane z ciężką pleśnią) wzrost).
Zdjęcie: istockphoto.com
Klimatyzatory różnią się sposobem montażu, więc sprawdź w instrukcji obsługi, jak zidentyfikować i zdemontować zewnętrzną szafkę, aby mieć dostęp do wnętrza. Zanim zaczniesz, zbierz narzędzia i materiały, a następnie załóż maskę przeciwpyłową, okulary i rękawice.
MATERIAŁY I NARZĘDZIA Dostępne na Amazon
– Śrubokręt
– Odkurzacz na mokro/na sucho z nasadką z dyszą
– Komercyjny środek do czyszczenia cewek AC
– Wąż ogrodowy
– Płyn do mycia naczyń
– Wybielacz
– Duże plastikowe wiadro
– Gąbka do szorowania
Po pojawieniu się pleśni w klimatyzatorze istnieje zwiększone ryzyko, że rozwinie się ponownie pomimo wysiłków związanych z czyszczeniem. Dzieje się tak dlatego, że zarodniki pleśni mogą pozostać w wewnętrznych mechanizmach jednostki, do której nie byłeś w stanie dotrzeć. Obecność kurzu w urządzeniu pomaga zarodnikom pleśni przylegać i rosnąć, dlatego należy co kilka tygodni zdejmować kratkę i filtr oraz odkurzać wnętrze urządzenia, aby zapobiegać osiadaniu kurzu.
ZWIĄZANE Z: Mroczna, brudna prawda o pleśni w gospodarstwie domowym (i jak się jej pozbyć)
Ponadto nie wyłączaj klimatyzacji, jeśli nie będziesz jej używać przez kilka dni lub dłużej podczas upałów. Jest to powszechna praktyka, gdy ludzie wyjeżdżają na wakacje, ale gdy jest ciepło i wilgotno, pleśń z większym prawdopodobieństwem zagnieździ się w klimatyzatorze. Ruch powietrza, który występuje podczas pracy urządzenia, zapobiega rozwojowi pleśni. Jeśli chcesz zaoszczędzić na kosztach chłodzenia, gdy Cię nie ma, ustaw termostat w klimatyzatorze na wyższą niż zwykle temperaturę. Na przykład, jeśli zwykle ustawiasz temperaturę na 75 stopni Fahrenheita, gdy jesteś w domu, przed wyjściem ustaw ją o 10 stopni wyższą na 85 stopni Fahrenheita. W ten sposób klimatyzacja nie będzie działać tak często, ale nadal będzie się włączać od czasu do czasu, gdy temperatura w domu wzrośnie. Umożliwi to cyrkulację powietrza przez urządzenie i zmniejszy ryzyko rozwoju pleśni, gdy Cię nie będzie.
Jeśli podczas pierwszej inspekcji odkryjesz szalejącą pleśń i pleśń w klimatyzatorze, nie próbuj go czyścić. Widoczna ciężka pleśń wskazuje, że więcej pleśni kwitnie w miejscach, których nie można zobaczyć lub łatwo dotrzeć, takich jak obudowa silnika wentylatora. Alternatywnie możesz zadzwonić do specjalisty od usuwania pleśni, aby sprawdzić urządzenie, aby sprawdzić, czy można je profesjonalnie wyczyścić, ale konsultacja może kosztować tyle, co zakup nowego klimatyzatora. Konkluzja: To niezdrowe oddychać powietrzem zanieczyszczonym zarodnikami pleśni, więc jeśli nie możesz skutecznie wyczyścić urządzenia, należy je wymienić.