- Nóż uniwersalny
- Zrzuć ubranie
- Izolacja z pianki o niskiej rozszerzalności w aerozolu
- Plastikowa szpachla
- Lekki wypełniacz do karoserii
- Szpachlować
- Zobacz pełną listę «
- Papier ścierny o ziarnistości 120
- Farba do zaprawek
- 2-calowy pędzel
Zapewne znacie mnie z telewizji, gdzie przez prawie 30 lat prowadziłem różne programy—Ten stary dom, Znowu dom Boba Vili, Bob Vila, oraz Przywróć Amerykę z Bobem Vila. (Możesz teraz oglądać moje pełne odcinki telewizyjne online!) Ale spędziłem swoją karierę, pomagając ludziom ulepszać ich domy i poprawiać ich życie. Zanim zacząłem pracować w telewizji, założyłem własną firmę zajmującą się przebudową i projektowaniem mieszkań. Jeszcze wcześniej służyłem jako wolontariusz Korpusu Pokoju, budując domy i wspólnoty w Panamie. O budowaniu domów dowiedziałem się z pierwszej ręki od mojego ojca, który własnoręcznie zbudował nasz dom rodzinny. Napisałem 12 książek o przebudowie domu, kupowaniu wymarzonego domu i odwiedzaniu historycznych domów w całej Ameryce. Można śmiało powiedzieć, że budynki, zwłaszcza domy, są dziełem mojego życia. Przez lata wspierałem również wiele spraw zajmujących się konserwacją mieszkań i architektury. Byłem aktywnie zaangażowany w Habitat for Humanity i pomogłem im błyskawicznie zbudować dom w Yonkers w stanie Nowy Jork, który pokazaliśmy w telewizji. Przez lata współpracowałam z National Alliance to End Homelessness, wspierając pracę wielu organizacji na terenie całego kraju. W ciągu ostatnich kilku lat pomagałem w renowacji domu i kolekcji Ernesta Hemingwaya w Finca Vigía niedaleko Hawany na Kubie. Miejsce to było jego domem od 1939 r. aż do śmierci i pozostawił je Kubańczykom, aby działały jako muzeum. Ten projekt pozwolił mi kilkakrotnie odwiedzić ojczyznę moich rodziców. Teraz pasjonuje mnie ta strona internetowa i możliwość dzielenia się z wami moimi projektami, odkryciami, wskazówkami, radami i doświadczeniami. Zawsze wierzyłem, że odrobina słuszności potu może sprawić, że dom stanie się domem, i to jest dokładnie to, co moja strona internetowa pomaga właścicielom domów. Możesz połączyć się ze mną na mojej stronie i na
Świergot. Nie mogę się doczekać rozmowy i poznania Ciebie.Zdjęcie: istockphoto.com
P: Byłem zaniepokojony, że ostatnio znalazłem różową pleśń w zaprawie prysznicowej łazienki dla gości. Czy to jest tak złe, jak toksyczna czarna odmiana? A jeśli tak, to jak się go pozbyć?
A: W przeciwieństwie do zwykłych zielonych pleśni, takich jak Cladosporium, lub niesławna toksyczna czarna pleśń, Stachybotrys chartarum, różowa „pleśń” pod prysznicem nie jest faktycznie pleśń w ogóle. Przebarwienie pochodzi z biofilmu – to znaczy kolonii bakteryjnej – Serratia marcescens. Unoszące się w powietrzu gatunki bakterii rozwijają się w wilgotnych środowiskach, takich jak prysznice, gdzie żywią się osadami mineralnymi w pianie mydła i osadami tłuszczu w pozostałościach mydła i szamponu.
Chociaż jest nieszkodliwy dla większości zdrowych ludzi, których skóra może ocierać się o różową pleśń pod wąskim prysznicem, to Móc powodować różne dolegliwości (np. infekcje dróg moczowych lub pęcherza moczowego), jeśli dostanie się do organizmu przez oczy lub otwarte rany. Nasilenie i różnorodność tych dolegliwości wzrasta u osób z osłabionym układem odpornościowym. Lepiej dmuchać na zimne: najlepiej jest usunąć biofilm, zanim bakterie się rozmnażają i zwiększa się narażenie na jego działanie.
Zdjęcie: istockphoto.com
Na szczęście kolor od jasnoróżowego do ciemnoczerwonego (wynik pigmentu wytwarzanego przez bakterie) ułatwia wykrycie i usunięcie z prysznica, ścian, podłóg, blatów, drzwi prysznicowych i zasłon wkładki. Używając podstawowych środków czyszczących stosowanych w gospodarstwie domowym i technik, które są przed nami, możesz pozbyć się różowej pleśni na twardych i miękkich powierzchniach prysznicowych i zapobiec jej nawrotom.
Niektóre prace lepiej pozostawić profesjonalistom
Uzyskaj bezpłatne, niezobowiązujące szacunki ekspertów od usuwania pleśni w Twojej okolicy.
Uparty biofilm z Serratia marcescens można usunąć tylko przez mieszanie i smarowanie kolan. Zacznij od wymieszania lekko płynnej pasty składającej się z ćwiartki sody oczyszczonej i łyżki mydła w płynie w małej misce. Ubierz się w rękawiczki, okulary ochronne i respirator (zobacz przykład na Amazon) aby ograniczyć kontakt z bakteriami, zanurz włosie szczotki do szorowania z miękkim włosiem w przygotowanej paście i energicznie wyszoruj wszelkie widoczne plamy biofilmu na twardych powierzchniach pod prysznicem (np. blaty, krzesła prysznicowe, drzwi oraz linie płytek i fug na ścianach i podłogi). Ten proces powinien rozluźnić i podnieść biofilm.
Po zakończeniu szorowania spłucz luźny biofilm pod prysznicem, wycierając wyszorować miejsca mokrym ręcznikiem lub włączyć i odłączyć słuchawkę prysznica, aby spłukać szlam w dół drenaż.
Nie wystarczy po prostu zetrzeć kolor; musisz zdezynfekować powierzchnię, aby usunąć wszelkie zalegające bakterie, aby zapobiec ich powrotowi. Wybielacz jest najlepszym rozwiązaniem, ponieważ ma podwójne zadanie, zabijając ostatnie bakterie i rozpuszczając uporczywe plamy, które pozostały po nim. Wlej sześć uncji proszku wybielacza chlorowego i ciepłej wody do 12-uncjowej butelki z rozpylaczem, a następnie załóż nakrętkę i delikatnie potrząśnij butelką. Rozpyl roztwór bezpośrednio na twarde powierzchnie prysznica, które wyszorowałeś i pozostaw roztwór pod prysznicem przez 10 minut. Następnie użyj świeżej szczotki do szorowania z miękkim włosiem, aby delikatnie wyszorować spryskane miejsca, spłucz jeszcze raz i osusz powierzchnie prysznica czystym ręcznikiem lub ściągaczką.
Zasłony prysznicowe są popularnym miejscem spotkań z różową pleśnią, ponieważ rzadko są czyszczone i zwykle usiane resztkami mydła i szamponu. Przeprowadzenie różowej zasłony przez pralkę w delikatnym cyklu prania z ciepłą wodą skutecznie usuwa Serratia marcescens bakterie i wszelkie związane z nimi plamy. Pamiętaj, aby najpierw sprawdzić etykietę pielęgnacyjną zasłony, aby upewnić się, że można ją prać w pralce, a następnie wysuszyć ją na powietrzu w słoneczny dzień przed ponownym powieszeniem jej pod prysznicem.
Różowa pleśń to jeden uporczywy biofilm, który często pojawia się na twardych i miękkich powierzchniach prysznicowych, nawet po wykonaniu tych opisanych środków, aby ją usunąć. Ułatw sobie obowiązki związane z czyszczeniem łazienki, przestrzegając tych wskazówek, jak zapobiegać tworzeniu się nowego biofilmu:
Zdjęcie: istockphoto.com
Zdjęcie: istockphoto.com
Właściciele domów, którzy rozważają wymianę okien, mają dziś większy wybór materiałów, wykończeń i stylów niż kiedykolwiek wcześniej, aby uzyskać wygląd, który kochają. Podczas gdy w przeszłości większość domów w Stanach Zjednoczonych była budowana z drewnianymi oknami – i starsze domy Móc nadal znaleźć się z tymi uroczymi, choć nieefektywnymi funkcjami - okna winylowe i aluminiowe stały się bardziej popularnym wyborem dla nowych instalacji i zamienników.
Zarówno aluminium, jak i winyl są zazwyczaj trwalsze, mniej wymagające w utrzymaniu i tańsze niż drewno, ale każdy materiał ma swoje plusy i minusy. Jeśli wybierasz między oknami winylowymi a aluminiowymi, wiesz, że tej decyzji również nie da się rozwiązać rzutem monetą.
Rozważasz wymianę okien?
Znajdź licencjonowanych instalatorów okien w swojej okolicy i otrzymuj bezpłatne, niezobowiązujące wyceny dla swojego projektu.
Według szacunków branżowych nowe okna są dość kosztowną propozycją, od około 375 USD do ponad 1500 USD za okno. Witryna polecająca kontrahenta Lista Angie mówi, że członkowie zgłaszają, że płacą średnio 729 USD za wymiana okna, w tym instalacja. Dodaj to do każdego okna w domu, a możesz zapłacić od 8 000 do 24 000 USD — dużo pieniędzy na linii.
Nie tylko szukasz takiego, który pasuje do budżetu, ale także oceniasz, co pasuje do rachunku za trwałość, konserwację, izolację i inne. Aby pomóc rzucić światło na właściwy wybór, przedstawiliśmy siedem dużych różnic między tymi dwoma popularnymi typami okien. Czytaj dalej, aby zapoznać się z kluczowymi względami przy podejmowaniu decyzji między oknami winylowymi a aluminiowymi.
Rozważając styl, okna winylowe i aluminiowe uderzają w wiele tych samych cech: oba są łatwo dostępne jako pojedyncze lub podwójna, jedno- lub wieloszybowa, i prawie w dowolnym kolorze lub wykończeniu, jakie możesz sobie zażyczyć, w zależności od producent. To powiedziawszy, winylowe ramy okienne są zwykle grubsze niż ramy aluminiowe i oferują opcje wykończenia gładkiego, teksturowanego lub sztucznego drewna. W rzeczywistości struktura drewna, którą można uzyskać w przypadku okien winylowych, jest duża plus dla właścicieli domów, którzy lubią wygląd drewna, ale pragną trwałości nowszych materiałów.
W przypadku ram aluminiowych wygląd drewna byłby jedynie powłoką zasadniczo pomalowaną i dlatego zazwyczaj nie wygląda tak realistycznie. Cieńsze aluminiowe ramy są zwykle wykończone gładką lub teksturowaną emalią malowaną proszkowo, aby zapewnić ostatecznie bardziej elegancki, nowoczesny wygląd, który bardziej sprzyja wpasowaniu się we współczesną architekturę style.
Oba typy okien są bardzo odporne na zarysowania, pęknięcia i uszkodzenia. Okna winylowe są jednak wyjątkowo trwałe, jeśli chodzi o wgniecenia i odpryski. W rzadkich przypadkach, gdy Twoje ramki był do uszkodzenia, ramy winylowe – które są wykonane z tego samego materiału przez cały czas – będą mniej prawdopodobne wykazują jakiekolwiek odpryski lub zarysowania niż ramy aluminiowe, gdzie jakiekolwiek uszkodzenie wykończenia odsłoni surowy metal pod spodem.
Aluminium może również stawić czoła wyzwaniom związanym z korozją i zmianą koloru. Z biegiem czasu stalowe lub cynkowe elementy złączne stosowane w oknach aluminiowych będą korodować i wżery, szczególnie w środowiskach takich jak nadmorskie miasta o zasolonym powietrzu. Emalia na oknach aluminiowych jest bardziej podatna na blaknięcie w silnym świetle słonecznym niż barwniki stosowane w konstrukcjach winylowych.
Jeśli dom ma bardzo duże okna, zwykle stosuje się ramy aluminiowe. Ich wytrzymałość i integralność strukturalna sprawiają, że są idealne do przenoszenia większych rozmiarów. Ta siła przekłada się również na wyższy stopień odporności na uderzenia – kluczowy dla właścicieli domów, którzy mieszkają na ścieżce częstych huraganów. Chociaż dostępne są odporne na uderzenia okna winylowe, zazwyczaj kosztują one od 20 do 30 procent więcej niż odporne na uderzenia okna aluminiowe.
Zdjęcie: andersenwindows.com
Winyl jest praktycznie bezobsługowy (chociaż właściciele domów mogą potrzebować uszczelnienia, aby zapobiec przepływowi powietrza w materiale i wokół niego, jeśli okna nie zostały poprawnie zainstalowane). Okna aluminiowe nie są także o wiele więcej pracy w utrzymaniu, biorąc pod uwagę wszystkie rzeczy. Ponieważ są podatne na kondensację, która może prowadzić do rdzy lub pleśni, aluminium należy czyścić specjalnym środkiem do czyszczenia aluminium, płukać i suszyć półregularnie. Bądź również proaktywny w kwestii smarowania ruchomych części, aby zapobiec nadmiernemu zużyciu metalowych mechanizmów.
Ogólnie rzecz biorąc, kupując okna na wymianę, dobrym pomysłem jest wybranie koloru i wykończenia, z którymi możesz żyć, niezależnie od tego, czy wybierzesz winyl czy aluminium. Wiele farb i powłok nie będzie dobrze przylegać do obu materiałów i będzie podatne na łuszczenie się i łuszczenie. Ponieważ winyl ma ten sam kolor w całym tekście, rzadko istnieje potrzeba ponownego malowania — w rzeczywistości ponowne malowanie okien winylowych często powoduje utratę gwarancji. Porysowany lub wyszczerbiony aluminium można przemalować lub ponownie pokryty farbą emaliową, ale dokładne dopasowanie do oryginalnego wykończenia może być trudne.
Zdjęcie: istockphoto.com
Okna winylowe wyróżniają się, jeśli chodzi o izolację i poprawę efektywności energetycznej, ponieważ materiał winylowy minimalizuje przenoszenie ciepła. Okna aluminiowe mają tendencję do przewodzenia ciepła (i zimna), a zatem są mniej energooszczędne. Możesz poszukać bardziej zaawansowanych opcji aluminiowych oznaczonych jako „ulepszone termicznie” lub zainstalować specjalne „przerwy termiczne” — izolacja wewnątrz ramy zapobiegająca utracie energii cieplnej — które akurat się zdarzają z winylu. Poszukując maksymalnej wydajności energetycznej, szukaj okien z certyfikatem ENERGY STAR, które mogą obniżyć rachunki za energię średnio o 12 procent rocznie.
ZWIĄZANE Z: 14 sekretów ludzi z niskimi rachunkami za energię
Szacunki branżowe są różne, ale okna winylowe generalnie kosztują o 30 procent mniej niż porównywalne okna aluminiowe. Przeciętnie właściciele domów mogą spodziewać się zapłaty około 3156 USD za wymianę sześciu winyli w porównaniu z około 4668 USD za sześć aluminiowych okien zamiennych – i to przed uwzględnieniem kosztów robocizny. Witryna polecająca kontrahenta Domowy Doradca mówi, że średni krajowy koszt instalacji okien wynosi 5026 USD, a większość właścicieli domów wydaje od 2583 do 7 482 USD, zgodnie z rzeczywistymi kosztami projektu podanymi przez członków HomeAdvisor.
Wymiana okien może mieć nieoczekiwany, ale mocny plus, jeśli patrzysz na wartość odsprzedaży swojego domu, jednak: ekskluzywna wymiana okna winylowego, która kosztuje 15 955 USD, zwróci 74,3 procent swojej wartości po odsprzedaży, według Magazyn Remodeling2018 Koszt vs. Raport wartości opublikowane przez Hanley Wood LLC.
Zdjęcie: istockphoto.com
Niezależnie od wybranej opcji — winylowe lub aluminiowe — okna zastępcze można postrzegać jako inwestycję w zachowanie ogólnej wartości Twojego największego zasobu: domu.
Zdjęcie: istockphoto.com
Azbest, żaroodporny włóknisty minerał krzemianowy, był powszechnym elementem materiałów budowlanych ze względu na jego sprężysty, trwały charakter – w każdym razie do lat 80., kiedy został zakazany ze względu na odkrycie znacznych powiązany Zagrożenia dla zdrowia. Ale zakaz produkcji niekoniecznie oznaczał, że wszystkie produkty, w tym płytki podłogowe, zostały wyrwane z domów lub nawet całkowicie usunięte z półek. Z tego powodu wielu właścicieli domów niczego nie podejrzewając siedzi na materiałach, które mogą być szczególnie niebezpieczne, gdy zostaną wykopane podczas demontażu i remontu.
Jeśli mieszkasz w starszym domu i obawiasz się, że możesz mieć azbestowe płytki podłogowe, czytaj dalej. Poinformujemy Cię o zagrożeniach związanych z azbestem i wyjaśnimy, jak określić jego obecność, a także co możesz zrobić, aby zapewnić bezpieczeństwo swojej rodzinie.
Według Agencja Ochrony Środowiska (EPA), włókna azbestu stanowią zagrożenie dla zdrowia, gdy są kruche, co oznacza, że materiał może się kruszyć i uwalniać włókna do powietrza. Wdychane włókna azbestu osadzają się w płucach i nie rozkładają się, co może prowadzić do chorób. Podstawowe choroby związane z narażeniem na azbest to:
Płytki podłogowe azbestowe nie uwalniają toksycznych włókien i nie stanowią zagrożenia dla zdrowia, chyba że zostaną naruszone. Szlifowanie, piłowanie, wiercenie lub wyrywanie płytek może jednak uwolnić włókna do powietrza, gdzie mogą być wdychane, dlatego należy zachować ostrożność, aby ich nie zakłócać. Jeśli musisz je usunąć w celu przebudowy, postępuj zgodnie z jedną z bezpiecznych metod usuwania opisanych poniżej.
Zdjęcie: istockphoto.com
Ostatecznym sposobem sprawdzenia, czy płytki zawierają azbest, jest ich przetestowanie. Możesz zatrudnić eksperta od usuwania azbestu lub uzyskać zestaw testowy, w którym usuniesz próbkę podłogi i wyślesz ją do laboratorium testującego azbest. Zestawy do badania azbestu są dostępne w sklepach DIY i online za 10–45 USD, ale należy pamiętać, że za przetworzenie próbki w laboratorium może zostać naliczona dodatkowa opłata w wysokości 25–40 USD. Zestawy zawierają instrukcje dotyczące pobierania próbki oraz jednorazowe rękawiczki i maskę przeciwpyłową do noszenia podczas pobierania.
ZWIĄZANE Z: Jak: Test na obecność azbestu
Przed pobraniem próbki płytek podłogowych zadzwoń do lokalnego urzędu budowlanego. Niektóre regiony ograniczają badania azbestu do licencjonowanych ekspertów od usuwania azbestu. Profesjonalne testy mogą kosztować od 350 do 800 USD, w zależności od tego, czy inne materiały w twoim domu są testowane w tym samym czasie.
Uzyskaj profesjonalną konsultację
Znajdź licencjonowanych ekspertów od usuwania azbestu w swojej okolicy i uzyskaj bezpłatne, niezobowiązujące wyceny dla swojego projektu.
Oprócz testów inne czynniki wskazują, że Twoje płytki podłogowe mogą zawierać azbest, w tym:
Jednym z najlepszych sposobów radzenia sobie z płytkami azbestowymi jest pozostawienie ich na miejscu i przykrycie nową podłogą. Stare płytki są stosunkowo cienkie, o grubości około 1/8 cala, więc instalowanie nowej podłogi na wierzchu nie spowoduje znacznego podniesienia wysokości podłogi. Nowe podłogi winylowe, laminowane, drewniane, zaprojektowane podłogi pływające i wykładziny mogą być z powodzeniem instalowane na płytkach azbestowych. Na wierzchu można układać nawet płytki ceramiczne, łupkowe i kamienne, pod warunkiem, że najpierw zostanie zainstalowany podkład z włókno-cementu.
Uwaga: Jeśli montujesz nową podłogę na płytkach, pamiętaj, aby powiadomić agenta nieruchomości o sprzedaży domu. To da kupującym głowę do góry, więc nie zaczną wyrywać płytek, jeśli chcą zainstalować nową podłogę.
ZWIĄZANE Z: 9 miejsc, w których azbest może (nadal!) czaić się w Twoim domu
Jedyne przypadki, w których nie można pozostawić płytek podłogowych z azbestu na miejscu, to zamiar odnowienia drewnianej podłogi pod spodem lub w inny sposób naruszenia płytki podczas przebudowy. Poza tym niektórzy właściciele domów po prostu nie czują się komfortowo, gdy płytki azbestowe pozostają, nawet jeśli nie stanowią zagrożenia dla zdrowia.
Podczas niektóre stany i społeczności zabraniają usuwanie podłóg azbestowych, wiele obszarów pozwala na to właścicielom domów. Najbezpieczniejszą opcją usunięcia jest zlecenie wykonawcy naprawy azbestu usunięcia starych płytek za cenę od 6 do 10 USD za metr kwadratowy stóp, w zależności od miejsca zamieszkania, stanu płytek i tego, czy lokalne przepisy wymagają dodatkowych kroków w celu ochrony reszty Dom.
Samodzielne usuwanie jest tańsze, ponieważ nie wiąże się to z żadnymi kosztami robocizny. Za worek do usuwania azbestu zapłacisz od 3 do 5 USD, co jest zalecane do bezpiecznej utylizacji. Pojedynczy worek foliowy o pojemności 15 galonów, przeznaczony do usuwania azbestu, może pomieścić około 20 stóp kwadratowych wyburzonej płytki podłogowej i związanego z nią gruzu. Być może będziesz musiał również zapłacić opłatę za wywóz odpadów niebezpiecznych, która wynosi od 35 do 75 USD lub więcej, w zależności od obiektu.
Zdjęcie: istockphoto.com
Jeśli usuwanie płytek jest legalne w Twojej społeczności i zdecydujesz się wykonać tę pracę samodzielnie, lokalny urząd budowlany lub zakład zajmujący się odpadami niebezpiecznymi często przedstawi listę procedur, których należy przestrzegać. Bezpieczna rozbiórka azbestowych płytek podłogowych powinna wymagać:
Zdjęcie: istockphoto.com
Drzwi z pustym rdzeniem — składające się z lekkiej drewnianej ramy pokrytej okleiną kompozytową — są niedrogie (około 50 USD za drzwi, w porównaniu do 150 do 350 USD za lite drewno liściaste) i można je malować, dzięki czemu można łatwo dopasować ten kolor drzwi do wykończenia. Jednak chociaż te drzwi wewnętrzne wytrzymują normalne zużycie, jeden niefortunny wypadek (co może się zdarzyć podczas przenoszenia ciężkich mebli między pokojami) lub wkręcony hak może spowodować postrzępiony otwór.
Dobrą wiadomością jest to, że kroki, jak naprawić dziurę w drzwiach, są krótkie i przyjemne — możesz wykonać bezproblemową naprawę za pomocą kilku niedrogich narzędzi i materiałów, bez specjalnych umiejętności. Czytaj dalej, aby poznać szczegóły dotyczące szybkiej naprawy!
Wsuń ściereczkę pod drzwi, aby chronić podłogę podczas pracy. Zostaw drzwi na zawiasach — nie musisz ich usuwać, aby zakończyć tę poprawkę.
Odetnij postrzępione krawędzie wokół otworu za pomocą ostrego nóż uniwersalny (rodzaj z wysuwanymi, odłamywanymi ostrzami). Trzymaj nóż pod niewielkim kątem, aby wykonać cięcie ukośne i użyj delikatnego ruchu piły, aby usunąć rozszczepione krawędzie i nierówności.
Zgnij mały kawałek gazety lub ręcznika papierowego i lekko wepchnij zwitek do pustego obszaru drzwi otaczających otwór. Zmięty papier posłuży jako lekki blok do przechowywania pianki, której będziesz używać w następnym kroku, więc pamiętaj, aby włożyć go na całym obwodzie otworu.
Rozpyl niskorozprężną piankę izolacyjną w aerozolu do otworu za pomocą słomki dołączonej do puszki. (Uwaga: Unikaj stosowania pianki o wysokiej rozszerzalności, która może wytworzyć nadmierne ciśnienie w zagłębieniu i spowodować wygięcie powierzchni drzwi na zewnątrz.) Zacznij od tyłu otworu i powoli rozpylaj. Pianka wyjdzie jako płyn, ale szybko rozszerzy się do puszystej piany, aby wypełnić otwór. Pozostaw na 10 do 15 minut, aż przestanie być lepki w dotyku, ale nadal będzie miękki i gumowaty.
Zdjęcie: istockphoto.com
Jest prawdopodobne, że część piany rozszerzy się poza otwór. Po całkowitym wyschnięciu odetnij nadmiar nożem. Wysuń ostrze, aż będzie widocznych od czterech do sześciu odłamanych sekcji, a następnie przytrzymaj je równo z powierzchnią drzwi do przycinania pianki.
Zakryj otwór wypełniony pianką lekkim wypełniaczem karoserii kompatybilnym z włóknem szklanym, izolacją, którą już rozpyliłeś w otworze. (Sprawdź informacje na opakowaniu, aby uzyskać szczegółowe instrukcje użytkowania; niektóre rodzaje są dostępne w dwóch oddzielnych pojemnikach i wymagają zmiksowania, podczas gdy inne są gotowe do użycia.) Nabierz niewielką ilość wypełniacza do karoserii za pomocą plastiku szpachla i wygładź go nad otworem. Nadmiar zetrzeć szpachelką. Niech wypełniacz całkowicie wyschnie.
Piasek o ziarnistości 120 papier ścierny do usuwania wysuszonego wypełniacza samochodowego i tworzenia bezszwowej powierzchni. Następnie za pomocą szpachelki nałóż na wypełniacz bardzo cienką warstwę lekkiej, nadającej się do malowania szpachelki. Po wyschnięciu ponownie przeszlifuj. Przesuń palcami po powierzchni, aby upewnić się, że jest bardzo gładka.
Posmaruj naprawiony otwór pędzlem, aby ukryć wszelkie ślady naprawy. Aby uzyskać najlepsze rezultaty, nałóż od dwóch do czterech bardzo lekkich warstw, pozwalając każdej całkowicie wyschnąć przed nałożeniem następnej.
Zdjęcie: istockphoto.com
P: Właśnie wprowadziłem się do mieszkania, w którym w kuchni jest gaśnica, ale nie jestem pewien, czy nadal działa. Zastanawiam się więc: jak długo działają gaśnice? Jak mogę sprawdzić, czy mój nadal jest dobry?
A: Rozsądnie jest stawiać swoje bezpieczeństwo na pierwszym miejscu i zadawać te pytania, ponieważ odpowiedzi mogą oznaczać różnicę między skutecznym reagowaniem na sytuację awaryjną a przyłapaniem z pustymi rękami. Gaśnice trwają od pięciu do 15 lat, ale ostatecznie wszystkie wygasają i stają się nieskuteczne, bez względu na zawartość substancji przeciwpożarowych. Gaśnice do użytku domowego — które zazwyczaj są wypełnione suchymi chemikaliami (dwutlenek węgla lub halon) — z czasem tracą swój ładunek. Ci ze sprężonym gazem mogą powoli przepuszczać zawartość, gdy ich uszczelnienia słabną, podczas gdy te z fosforanem amonu zestalają się z biegiem lat, czyniąc całe urządzenie bezużytecznym.
Dobrą wiadomością jest to, że niektóre jednostki można profesjonalnie naładować, niezależnie od tego, czy zbliżają się, czy w niektórych przypadkach minęły już wygaśnięcie ich pierwotnego naładowania. Czytaj dalej, aby zapoznać się z wiekiem i skutecznością gaśnicy, a także ze wskazówkami, jak przedłużyć jej żywotność, oddać ją do serwisu i w razie potrzeby prawidłowo zutylizować.
Zdjęcie: homedepot.com
Sprawdź datę ważności. Poszukaj papierowej plakietki na gaśnicy, na której widać zapis konserwacji. Może nie kojarzyć się z datą ważności, ale jeśli najstarsza data na metce była ponad 10 lat temu, dni twojej gaśnicy są prawdopodobnie policzone — mogła już utracić zdolność do walki z płomieniami.
ZWIĄZANE Z: Które daty ważności NAPRAWDĘ mają znaczenie?
Następnie sprawdź manometr u góry. Jeśli igła znajduje się w zielonym obszarze, gaśnica powinna być sprawna. Jeśli tak, skonfiguruj comiesięczne przypomnienie w kalendarzu lub telefonie, aby kontynuować sprawdzanie wskaźnika. Igła w czerwonym lub białym obszarze wskazuje, że wymaga naprawy.
Jeśli gaśnica nie ma miernika, to prawdopodobnie jest to starszy model, co oznacza, że rozsądnie byłoby oddać ją profesjonaliście do testów i w razie potrzeby (i możliwe) doładować.
Zanieś urządzenie do eksperta ds. gaśnic w celu profesjonalnego ustalenia, czy można je naładować. Aby znaleźć lokalnego specjalistę, wyszukaj w Internecie hasło „specjalista od gaśnic” i podaj nazwę swojego miasta i stanu. Profesjonalne ładowanie zwykle kosztuje od 15 do 20 USD, co jest okazją w porównaniu z nową gaśnicą, która prawdopodobnie będzie kosztować od 100 do 200 USD.
ZWIĄZANE Z: 10 rzeczy, które Twoja lokalna straż pożarna życzy Ci wiedzieć
Przechowywanie gaśnicy w czystym, zamkniętym pomieszczeniu może przedłużyć jej żywotność. Wystawienie na działanie słońca, promieniowania UV, wiatru lub deszczu może powodować korozję, rdzę i pogorszenie stanu. Nadmiernie zakurzone lub brudne otoczenie może utrudniać prawidłowe działanie urządzenia.
Poznaj znaki ostrzegawcze. Istnieje kilka charakterystycznych wskazówek, że twoja gaśnica nie zadziała bez względu na wiek – i że w rzeczywistości sama stanowi zagrożenie. Jeśli pojemnik jest wgnieciony lub posiniaczony lub jeśli brakuje plomby antysabotażowej i szpilki, istnieje możliwość, że może eksplodować bez wezwania. Zbadaj całą jednostkę, a jeśli nie jest w dobrym stanie, niezwłocznie ją odpowiednio zutylizuj.
ZWIĄZANE Z: 14 złych nawyków, które mogą spalić twój dom
Zdjęcie: istockphoto.com
Jeśli Twoja gaśnica rzeczywiście straciła ważność lub jest uszkodzona nie do naprawienia, zutylizuj ją w odpowiedni sposób. Zanieś go do lokalnego punktu zbiórki odpadów niebezpiecznych (znajdź lokalnie za pomocą wyszukiwania online) lub lokalnej straży pożarnej (najpierw zadzwoń, aby upewnić się, że stacja przyjmuje przeterminowane gaśnice). Nigdy nie wyrzucaj gaśnicy do kosza lub kosz do recyklingu, ponieważ nadal zawiera niebezpieczne chemikalia pod ciśnieniem, które mogą zanieczyścić ziemię, a nawet wybuchnąć. W zależności od miejsca zamieszkania, niewłaściwa utylizacja gaśnicy może również podlegać karze grzywny.
Zdjęcie: istockphoto.com
Umieszczone po pochyłej stronie dachu lukarna zapewnia naturalne światło na poddaszu, poddaszu lub w każdym pomieszczeniu z sklepiony sufit. Ten typ okna jest osadzony pionowo w ramie, która wystaje na zewnątrz z nachylenia głównego dachu i ma mały dach nad oknem. Okna mansardowe są często kojarzone z architekturą w stylu kolonialnym, greckim i wiejskim, ale można je znaleźć w praktycznie każdym stylu domu, który ma spadzisty dach.
ZWIĄZANE Z: Podmiejska linia horyzontu: style dachów Ameryki
Jeśli zastanawiasz się nad oknami mansardowymi do budowy nowego domu lub przebudowy poddasza, czytaj dalej. Wyjaśnimy zalety i wady oraz doradzimy, jakie opcje stylistyczne są dostępne.
Okna mansardowe po raz pierwszy pojawiły się na dachach domów mieszkalnych w XVI-wiecznej Wielkiej Brytanii, gdzie były używane do kierowania naturalnego światła na miejsca do spania na poddaszu. Słowo „dormer” pochodzi od francuskiego „dormeor”, co oznacza „sypialnia”.
Lukarny mają jednak jeszcze wcześniejszego poprzednika: element architektoniczny zwany „lucarne”, który po raz pierwszy pojawił się w Europie w XII wieku. Lukarny — wysokie, wąskie, zadaszone występy — często można było znaleźć na wysokich iglicach gotyckich katedr. Zostały zaprojektowane, aby promować przepływ świeżego powietrza przez szczyty iglic, które w miesiącach letnich mogą być dość gorące. Dobry przykład gotyckiej architektury lucarne wciąż istnieje na Katedra Christ Church w Oksfordzie. Podczas gdy lukarny w dawnych czasach nie miały szklanych okien, dziś wysokie wąskie lukarny są czasami nazywane „lukarnami”.
W budownictwie mieszkaniowym zastosowanie lukarn niewiele się zmieniło na przestrzeni ostatnich kilkuset lat. Wciąż są cenne, jeśli chodzi o doświetlenie strychów i poddaszy, ale dziś właściciele domów są bardziej zainteresowani wyborem stylu lukarn, który będzie pasował do projektu domu.
Zdjęcie: istockphoto.com
Styl lukarny określa styl dachu nad oknem. W dzisiejszych domach powszechnie spotyka się następujące style okien lukarnowych:
Często dopasowuje się dach lukarny styl głównego dachu domu, ale jest wiele wyjątków. Dom z dachem dwuspadowym może mieć lukarnę dwuspadową, lukarnę szopy lub inny styl, w zależności od preferencji architektonicznych. Rodzaj pokrycia dachowego na lukarnach zazwyczaj odpowiada materiałowi pokrycia dachowego na dachu głównym. Jeśli na przykład główny dach ma gonty bitumiczne, prawdopodobnie dach nad lukarną również będzie.
Nie chcesz tego zrobić sam?
Uzyskaj bezpłatne, niezobowiązujące wyceny od licencjonowanych generalnych wykonawców w Twojej okolicy.
Zdjęcie: istockphoto.com
Okna mansardowe są pożądane nie tylko ze względu na wpuszczanie naturalnego światła, ale także ze względu na ich estetykę zewnętrzną. Jeśli rozważasz dodanie lukarn do nowego domu lub modernizację istniejącego domu, poniższe zalety i wady mogą pomóc w procesie podejmowania decyzji.
Zdjęcie: istockphoto.com
Jeśli budujesz nowy dom, wykonawca szkieletu wykona szkielet lukarny w tym samym czasie, co konstrukcja dachu. Poszycie (sklejka pokrywająca słupki szkieletu) mocowane jest jednocześnie do ścian zewnętrznych lukarn i nad krokwiami dachu głównego. Kolejnym krokiem jest założenie folii paroizolacyjnej na poszycie na pionowych ścianach lukarny. Następnie zwykle montuje się okno, a następnie wykonawca dachu montuje gonty nad dachem mansardowym i dach główny w tym samym czasie, dzięki czemu nie ma widocznego przejścia między nimi – wystarczy bezszwowa warstwa gontów na całej powierzchni dach. Gdy zewnętrze jest gotowe, wnętrze lukarny jest wykańczane (pomalowane i przycięte) w tym samym czasie, co wnętrze loftu.
Kiedy w istniejącym domu doposażasz lukarny, głównym celem jest skrócenie czasu, w którym w dachu znajduje się ziejąca dziura. Z tego powodu ramy wewnętrzne, takie jak zmiany wewnętrznych krokwi lub kratownic (zmiany, które muszą zostać usunięte przez inżynier budowlany), często wykonuje się najpierw, a następnie wykonawca konstruuje zewnętrzną ramę lukarny na powierzchni dach. Po zakończeniu wycina się otwór łączący w dachu, a następnie wykonuje się wszelkie niezbędne dodatkowe obramowanie. Okno jest zwykle instalowane jako następne, a następnie lukarnę można owinąć paroizolacją, a wnętrze i wnętrze można wykończyć zgodnie z życzeniem.
Jeśli myślisz o modernizacji jednego lub więcej okien mansardowych w istniejącym domu, najlepszym momentem na to jest wymiana gontów. W ten sposób wykonawca dekarstwa może jednocześnie położyć nowe gonty na całym dachu. Zapewnia to najbardziej spójny wygląd, ponieważ dopasowanie nowych gontów do istniejących może być trudne.
Zdjęcie: istockphoto.com
Złożony z spirytus mineralny, terpentyna i aceton lub inne rozpuszczalniki, rozcieńczalnik do farb skutecznie rozrzedza farby olejne i narzędzia czyszczące, takie jak pędzle i wałki. Ale jeśli chcesz pozbyć się nieużywanego rozcieńczalnika po zakończeniu projektu, upewnij się, że robisz to poprawnie. Wyrzucenie go do kosza to poważna sprawa zagrożenie pożarowe ponieważ temperatura zapłonu rozcieńczalnika do farb — temperatura, w której może się zapalić — wynosi tylko 104 stopnie Fahrenheita. Wylewanie go do kanalizacji jest również niebezpieczne, ponieważ może zanieczyścić sąsiednie wody gruntowe.
Podczas gdy przepisy, grzywny i kary – z których wszystkie różnią się w zależności od miasta i stanu – mają na celu ukaranie osób naruszających przepisy, właściwe usuwanie rozcieńczalnika do farb wymaga tylko kilku środków ostrożności. Te kroki, jak pozbyć się rozcieńczalnika do farb, powinny zapewnić ci, twój sąsiedztwoi planeta bezpieczna.
Zużyty rozcieńczalnik wlej do szklanego pojemnika (oznaczonego rodzajem rozcieńczalnika i datą), zamknij go i pozostaw farba pozostawione po czyszczeniu pędzle i wałki opadają na dno. W tym czasie przechowuj go z dala od ciepła, iskier i płomieni. Następnie przezroczysty rozpuszczalnik doskonale nadaje się do czyszczenia aplikatorów po przyszłych projektach; powoli wlej czysty rozcieńczalnik do nowego pojemnika i przejdź do kroku 2, aby wyrzucić pierwszy pojemnik.
Oczywiście może upłynąć tygodnie, a nawet miesiące, zanim farba opadnie, więc możesz chcieć odcedzić maź z dobrych rzeczy, aby wyeliminować ten czas oczekiwania.
W tym celu załóż rękawice gumowe lub nitrylowe i pracując w dobrze wentylowanym pomieszczeniu, wlej rozcieńczalnik przez kilka filtry do kawy do szklanego słoika wystarczająco dużego, aby pomieścić cały płyn. Filtry będą zbierać grudki farby i pozostawiać czysty rozcieńczalnik. Pozwól filtrom do kawy i kulkom farby całkowicie wyschnąć, a następnie zawiń je w gazetę i zamknij w plastikowej torbie przed umieszczeniem ich w koszu. Jeśli chodzi o pozostały rozcieńczalnik, szczelnie zamknij słoik i oznacz go do wykorzystania w przyszłości, a następnie przechowuj go ostrożnie z dala od dzieci i zwierzęta domowe.
Wyrzucenie pustego pojemnika po rozcieńczalniku do zwykłego kosza nie jest niebezpieczne, o ile jest całkowicie suche i ma mniej niż cal pozostałości farby na dnie. Inaczej…
Ewentualnie nie zawracaj sobie głowy wysychaniem rozpuszczalnika i wyrzuć rozcieńczalnik zgodnie z instrukcjami w kroku 3.
Zdjęcie: istockphoto.com
Znajdź swój lokalny niebezpieczny punkt zbiórki odpadów z wyszukiwaniem online hasła „odbiór odpadów niebezpiecznych” wraz z nazwą Twojego miasta oraz powinna pojawić się lista lokalnych punktów utylizacji. ten Amerykańska Agencja Ochrony Środowiska zawiera nawet bazę danych linków do programów według stanu, w stosownych przypadkach.
Miejsca te powinny przyjmować całkowicie zamknięte pojemniki wypełnione (lub częściowo wypełnione) rozcieńczalnikiem do farb. Jednak, aby być bezpiecznym, przeczytaj instrukcje lokalnego zakładu lub programu, aby poradzić sobie z utylizacją rozcieńczalnika do farb zgodnie z jego warunkami.
Istnieją dwa sposoby zapobiegania temu, aby te łatwopalne szmaty stanowiły problem:
Zdjęcie: istockphoto.com
P: Niedawno zdjąłem mój ulubiony sweter z wieszaka tylko po to, by odkryć małe dziury w jego dzianinie. Czy to może oznaczać, że mam mole w szafie? A jeśli tak, to jak się ich pozbyć?
A: Twoje nieszczęścia związane z garderobą prawdopodobnie wynikają z inwazji moli odzieżowych, albo z żółtych gatunków „pętelkowych”, albo z brązowych, nakrapianych gatunków „zaprawiających sprawy”. Te nocne owady pragną ciemnej i ograniczonej przestrzeni szafy. Po przejściu przez szczeliny w ścianach lub szczeliny pod drzwiami szaf składają jaja na przechowywanych w nich ubraniach, pościeli i innych materiałach. Dorosłe ćmy i jajka nie uszkadzają przedmiotów; jednak jaja wylęgowe (lub larwy) żywią się materiałami zwierzęcymi, takimi jak jedwab, wełna, kaszmir i futro. Są również stronniczymi tkaninami wykonanymi z mieszanki włókien zwierzęcych i syntetycznych lub bawełnianych. Rezultatem jest kolekcja dziur na twoich ulubionych swetrach, bluzkach i kurtkach.
Jeśli zostaną zignorowane, larwy ćmy odzieżowej przechodzą do stadium poczwarki, a właściciele domów mogą znaleźć na ubraniach swoje przypominające łuski, rurkowate kokony (lub osłonki). Larwy w końcu wyłaniają się jako uskrzydlone osobniki dorosłe i kontynuują cykl składania jaj i rozszyfrowywania garderoby. Chcesz wyeliminować plagę? Najlepszy sposób działania zależy od skali uszkodzeń. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jak rozpoznać i leczyć uszkodzenia ćmy i dowiedzieć się jak pozbyć się ciem w szafie na dobre.
Użyj latarki, aby sprawdzić ubrania (zwłaszcza szwy, mankiety i kołnierzyki), pościel i inne tkaniny przechowywane w szafie. Przeszukaj każdy przedmiot pod kątem losowo umieszczonych dziur; mogą one mieć rozmiary od małych i okrągłych do dużych i nieregularnych kształtach. Przeskanuj także szafę w poszukiwaniu dorosłych ciem, które są od kremowego do srebrnobrązowego z rozpiętością skrzydeł od ćwierć do pół cala. Właściciele domów mogą również znaleźć kokony lub osłonki poczwarek, larwy (które wyglądają jak białe gąsienice) lub jaja (przypominające kremowe kule).
Nadal nie jesteś pewien, czy masz inwazję ćmy? Kup pułapki na mole z klejem, dostępne za 10 do 15 USD w centrach domowych (lub online przez .) Amazonka) i umieść je w szafie; sztuczne feromony w środku zwabią i uwięzią wszelkie dorosłe ćmy fruwające w pobliżu.
Jeśli znajdziesz w szafie jeden uszkodzony lub pogryziony przez mole przedmiot, użyj miotły, aby wymieść widoczne resztki ćmy na szufelkę. Natychmiast wyrzuć resztki na zewnątrz, a następnie wyjmij dotkniętą tkaninę z szafy. Jeśli nadal można go uratować, zamknij go w torbie Ziplock i przechowuj w zamrażarce przez 24 godziny. Ekstremalne zimno zabije wszystkie aktywne larwy. Gdy minie dzień, wyjmij przedmiot z lodówki, ale pozostaw go w torebce, aż będziesz gotowy do czyszczenia (użyj poniższych wskazówek, aby wyczyścić przeżarte przez mole tkaniny).
Zdjęcie: istockphoto.com
Problemy ze szkodnikami?
Znajdź licencjonowanych ekspertów ds. zwalczania szkodników w swojej okolicy i uzyskaj bezpłatne, niezobowiązujące wyceny dla swojego projektu.
Czy znalazłeś dziury na mole lub pozostałości na wielu przedmiotach? Następnie pobierz wszystko ubrania i tkaniny (nawet te bez widocznych uszkodzeń) z szafy. Kawałki, które można odzyskać, umieść w worku na śmieci i zamknij za pomocą skręcanych opasek, aż będą gotowe do czyszczenia. Podobnie przenieś meble z szafy na plandekę na zewnątrz pokoju. Użyj odkurzacza, aby usunąć pozostałości ćmy z podłogi szafy, ścian i wbudowanych półek lub prętów. Gdy skończysz, weź stary pędzel i bezwonny środek owadobójczy z aktywnym składnikiem pyretrum, chloropiryfosem, alletryną lub permetryną, takim jak insektycyd Delta Dust (widok na Amazon). Zastosuj roztwór do pęknięć lub szczelin w ścianach szafy, półek i krawędzi listew przypodłogowych oraz pod luźną wykładziną, aby zabić wszelkie mole w szafie, które w przyszłości wylądują w tych miejscach.
Niezależnie od tego, czy odkryłeś pojedyncze, czy rozległe uszkodzenia, pranie dotkniętych nią tkanin w gorącej wodzie jest najlepszym sposobem na zabicie moli na wszystkich etapach życia. Sprawdź, czy metka dotycząca pielęgnacji zaleca pranie w pralce. Jeśli tak, uruchom odzież w cyklu gorącej wody o minimalnej temperaturze 120 stopni Fahrenheita na co najmniej 20 minut. Następnie susz pranie w najwyższej zalecanej temperaturze przez co najmniej 30 minut. Wytrząśnij suchy przedmiot, aby poluzować uwięzione osłonki ćmy lub kokony, wymieć te pozostałości na śmietnik i wyrzuć je na zewnątrz.
Niektóre tkaniny, takie jak tkaniny delikatne z jedwabiu lub wełny, nie nadają się do prania w pralce. W takim przypadku wyczyść pranie na sucho w najgorętszej temperaturze zalecanej na metce. Zabije to ćmy na etapie jaj, larw i poczwarek. Wstrząśnij przedmiotem, aby wyciągnąć uwięzione osłonki lub kokony na mole, a następnie zmieść je i wyrzuć na zewnątrz.
Teraz nadszedł czas, aby zająć się przedmiotami zbyt dużymi, aby można je było prać w pralce lub czyścić chemicznie, takimi jak dywanik podłogowy w szafie. Spryskaj bezolejowy środek owadobójczy na mole w aerozolu, taki jak Acana Carpet & Fabric Moth Killer (widok na Amazon) w niepozornym miejscu na materiale. Jeśli nie wystąpią niepożądane plamy, pokryj resztę tkaniny środkiem owadobójczym, aby zabić mole w kontakcie.
Aby przywrócić możliwe do odzyskania tkaniny zjedzone przez mole, napraw dziury za pomocą maszyny do szycia i nici, a następnie odłóż przedmiot do szafy. Jeśli dziury w tkaninie są zbyt duże lub zbyt liczne, aby można je było naprawić, wyrzuć przedmiot do worka na śmieci, zaklejonego zakręcanymi opaskami. Natychmiast wyrzuć worek na śmieci na zewnątrz.
Zdjęcie: istockphoto.com
Uniknij powtarzającej się inwazji ćmy dzięki tym przydatnym wskazówkom:
Zdjęcie: istockphoto.com
Szelak jest wszechstronnym, nietoksycznym wykończenie drewna który uwydatnia naturalne usłojenie, jednocześnie dodając gładkości bez plastycznych właściwości poliuretanu lub lakieru. Wykonane z płatków żywicy wydzielanej przez lak (owady pochodzące z Azji) i rozpuszczonej w alkoholszelak jest zazwyczaj dostępny w kolorze przezroczystym lub bursztynowym, ale może być również zabarwiony, aby wydobyć szereg odcieni od złotego dębu po ciemny mahoń. Jest łatwo dostępny w domowych centrach, łatwo się rozprowadza i szybko schnie.
Szelak nie jest jednak idealny do każdego kawałka. Wykończenie może z czasem blaknąć na słońcu lub po prostu matowieć i jest bardzo wrażliwe na wodę, a nawet wysoką wilgotność. Tak więc, chociaż to nietrwałe wykończenie można w razie potrzeby naprawić i retuszować, zwykle najlepiej jest szelakować elementy dekoracyjne z drewna, które nie będą zbytnio zużywać się, zamiast intensywnego użytkowania meble jak stół w jadalni.
Zastanawiasz się nad podkreśleniem naturalnego piękna swojego najnowszego projektu obróbki drewna? Czytaj dalej, aby uzyskać szczegółowe instrukcje dotyczące drewna szelakowego. Pełna ochronna powłoka szelakowa zazwyczaj wymaga kilku cienkich warstw, z odrobiną szlifowania i polerowania między nimi – projekt, który często można ukończyć w Jedno popołudnie.
Szelak jest używany w różnych stężeniach lub „nacięciach”, które są mieszane z denaturatem w celu określenia grubości każdej warstwy. W przypadku pełnego wykończenia drewna stosunek dwóch funtów szelaku na galon alkoholu jest powszechny i znany jako dwufuntowe cięcie. Wyższy stosunek alkoholu tworzy cieńszą mieszankę, częściej używaną wcześniej jako lekki uszczelniacz barwiący. Wyższy stosunek szelaku daje gęstszą mieszankę, która może oznaczać mniej warstw, ale może być lepka i trudna w obróbce.
Szelak może być wykonany od podstaw lub zakupiony jako gotowy. Jeśli masz ochotę na dodatkowy wysiłek samodzielnego przygotowania mieszanki, kup płatki żywicy szelakowej i połącz z denaturowanym alkoholem, stosując jako punkt wyjścia dwufuntowy stosunek cięcia. Możesz dodać więcej lub mniej płatków szelaku, aby określić własne „preferencje cięcia” w oparciu o zachowanie mieszanki.
Gotowy szelak sprzedawany jest na kwarty lub galon, i zwykle ma wysoki stosunek szelaku (trzy- lub czterofuntowe kawałki), co skutkuje grubymi płaszczami. Zawsze możesz rozcieńczyć gotowy szelak, dodając denaturat. Kupuj tylko tyle, ile potrzebujesz do pracy, ponieważ szelak ma krótki okres przydatności do spożycia.
Ponieważ szelak schnie szybko, nie dając czasu na wygładzenie kapiących kropli, dobrze jest przetestować konsystencję, z którą będziesz pracować przed rozpoczęciem projektu. Zastosuj szelak do złom kawałka drewna za pomocą suchej bawełnianej szmatki. Jeśli szelak jest zbyt lepki, aby uzyskać gładkie pociągnięcia, spróbuj dodać kroplę lub dwie oleju mineralnego jako środka poślizgowego. (Olej mineralny nie wpłynie na kolor ani ogólne wykończenie.)
Zdjęcie: amazon.com
Odpowiednio przeszlifować powierzchnię kawałka materiału i wytrzyj suchą szmatką, aby usunąć kurz. Szelak można nakładać za pomocą bawełnianej szmatki, pędzla lub kombinacji obu. Dobra zasada: użyj szmatki do drewna szelakowego, jeśli pokrywasz dużą powierzchnię i wybierz pędzel do pracy, aby wykończyć ciasne krawędzie i narożniki.
Zanurz szmatkę w mieszance szelaku i pokryj drewno szerokimi, równymi pociągnięciami i dużą ilością szelaku. Staraj się unikać zacieków lub plam, które później trzeba by było zeszlifować. Chwyć pędzel, aby wykończyć ciasne obszary i narożniki, starając się zminimalizować pociągnięcia pędzla. Podczas gdy szelak wysycha w dotyku niemal natychmiast, odczekaj co najmniej 30 minut przed przejściem dalej.
Przeszlifuj podniesione słoje drewna lub nierówne kulki szelaku ziarnistością 400 papier ścierny. Alternatywnie, użyj kawałka bardzo cienkiej (#0000) wełny stalowej do polerowania między warstwami szelaku.
Zetrzyj biały pył nagromadzony podczas polerowania. Zbadaj kawałek na wysokości oczu, aby zidentyfikować miejsca, w których światło nie odbija się, co wskazywałoby, że drewno powierzchnia nie jest odpowiednio pokryta i nakieruj na te obszary na następnej warstwie.
Aby uzyskać idealne wykończenie, wymagane są co najmniej trzy do czterech warstw szelaku. Powtarzaj kroki 3 i 4, aż drewno uzyska gładki, równy wygląd. Po ostatniej warstwie możesz pozostawić kawałek niepolerowany, aby uzyskać błyszczący wygląd, lub wypolerować po raz ostatni przed nałożeniem cienkiej warstwy wosku w paście bez silikonu ściereczką, aby uzyskać satynowe wykończenie.
Jeśli wykończenie szelakowe ulegnie uszkodzeniu, łatwo je naprawić. Po prostu nałóż trochę alkoholu na szmatkę i delikatnie pocieraj okrężnymi ruchami, aby usunąć uszkodzony szelak z tego obszaru. Następnie wykonaj czynności opisane powyżej, aby drewno szelakowe było tylko w tym obszarze, szlifując między powłokami i nawarstwiając się aż do wyrównania z resztą kawałka, ponownie powlekając całą powierzchnię raz lub dwa razy, jeśli niezbędny. Zadrapania można również naprawić za pomocą cienkiego pędzla, aby wypełnić niskie obszary szelakiem i polerować na gładko.
Wyjeżdżasz na wakacje? Upewnij się, że Twój dom pozostaje bezpieczny i zdrowy podczas Twojej nieobecności. Oto kilka kluczowych elementów, które należy umieścić na liście kontrolnej „za drzwiami”.
Zdjęcie: istockphoto.com
CM_BVNOTES-1727-6
Słuchać BOB VILA O ZABEZPIECZENIU WOLNEGO DOMU lub przeczytaj poniżej:
Po pierwsze: upewnij się, że wszystkie drzwi i okna są zamknięte i rozważ przyniesienie wszelkich zapasowych kluczy, które mogłeś schować na zewnątrz.
Jeśli nie masz jeszcze czujników ruchu sparowanych ze światłami zewnętrznymi, teraz jest dobry moment, aby je dodać. Dodaj też kilka minutników do swojego wnętrz światła jako sposób na sprawienie, by Twoje miejsce wyglądało na zamieszkałe.
W międzyczasie tymczasowo wstrzymaj dostawy poczty i gazet, a tym samym poproś sąsiada, aby w razie potrzeby przyniósł Twoje kosze na śmieci z krawężnika. Możesz nawet poprosić sąsiada, aby zaparkował na Twoim podjeździe, przynajmniej od czasu do czasu, podczas Twojej nieobecności.
Kolejny sprytny ruch: odłącz małe urządzenia i elektronikę - aby były bezpieczne przed przepięciami - i przełącz regulator podgrzewacza wody na tryb wakacyjny (lub najniższe ustawienie). I nie zapomnij o termostacie!
Jeśli nie będzie Cię dłużej niż kilka dni, możesz nawet chcieć zamknij główny zawór wody który karmi twój dom. W ten sposób, jeśli pęknie rura lub wodociąg, będziesz musiał poradzić sobie tylko z niewielkim czyszczeniem, w przeciwieństwie do katastrofalnych uszkodzeń.
Bob Vila Radio to 60-sekundowa wskazówka dnia dla majsterkowiczów, emitowana w ponad 186 stacjach na 75 rynkach w całym kraju. Kliknij tutaj zasubskrybować, dzięki czemu możesz automatycznie otrzymywać każdy nowy odcinek, gdy się pojawi — całkowicie za darmo!